słownik Polsko-Szwedzki »

umowa w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
umowa noun
wzajemne zobowiązanie dwóch lub więcej osób do zrobienia czegoś lub zachowywania się w określony sposób; arkusz lub inny zapis takiego zobowiązania;

avtal [~et; pl. ~]substantiv

fördrag [~et; pl. ~]substantiv

pakt [~en ~er]substantiv

överenskommelse [~n ~r]substantiv

umowa o pracę (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umowa zawarta między pracodawcą a pracownikiem, w której pracownik zobowiązuje się do wykonywania dla pracodawcy określonej pracy za określonym wynagrodzeniem;
noun

anställningsavtal [~et; pl. ~]substantiv

cumować (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) mocować statek do nabrzeża
verb

förtöja [förtöjde förtöjt]verb

ekshumować wydobywać pochowane zwłoki

exhumera

gumować verb

gummera [~de ~t]verb

konsumować verb
nabywać i użytkować coś, zużywać

förbruka [~de ~t]verb

konsumować verb
spożywać, jeść

konsumera [~de ~t]verb

perfumować verb
skrapiać perfumami, aplikować perfumy

parfymera [~de ~t]verb

podsumowanie noun
krótkie, ogólne przedstawienie jakiejś sprawy

sammandrag [~et; pl. ~]substantiv

rozumowanie (rzeczownik odczasownikowy) od rozumować
noun

resonemang [~et; pl. ~]substantiv

rozumować (psychologia, psychologiczny) rozpatrywać w myślach, wyciągając w tym czasie wnioski
verb

resonera [~de ~t]verb

sumować verb
dodawać, podliczać

addera [~de ~t]verb