słownik Polsko-Szwedzki »
turkijski w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| turkijski adjective odnoszący się do grupy ludów zamieszkujących tereny od Syberii po Europę Wschodnią (m.in. Rosję, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgizję, Turkmenię, Azerbejdżan, Turcję), dotyczący ich kultur, dziejów, języków itp.; | turkisk [~t ~a]adjektiv |
| staroturkijski język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; | |
| staroturkijski odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; |
