sam w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| samochód (motoryzacja) (transport, transportowy) pojazd mechaniczny, wyposażony w koła, mogący poruszać się dzięki wbudowanemu silnikowi, służący do przewozu ludzi lub towarów; noun | bil [~en ~ar]substantiv |
| samochód ciężarowy noun | lastbil [~en ~ar]substantiv |
| samochód dostawczy (motoryzacja) odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków noun | budbil [~en ~ar]substantiv |
| samochód osobowy (motoryzacja) pojazd mechaniczny, silnikowy, o dopuszczalnej całkowitej masie do 3500 kg, zdolny do przewożenia do dziewięciu osób i niewielkiego bagażu; noun | personbil [~en ~ar]substantiv |
| samochodowy noun | bilindustri [~n ~er]substantiv |
| samochodowy adjective związany z samochodem, dotyczący samochodu | självgåendeadjektiv |
| samochwalstwo (książkowy) zachwalanie siebie | |
| samoczynny adjective działający samoczynnie, bez udziału człowieka | automatisk [~t ~a]adjektiv |
| samodzielnie adjective bez cudzej pomocy, o własnych siłach | ensam [~t ~ma]adjektiv |
| samodzielnie samotnie, bez innych | |
| samodzielność noun niezależność, uniezależnienie | självständighet [~en]substantiv |
| samodzielny adjective radzący sobie bez cudzej pomocy | självständig [~t ~a]adjektiv |
| samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; | vokal [~t, ~a] |
| samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; noun | självljud [~et; pl. ~]substantiv |
| samogwałt (przestarzałe, przestarzały) zaspokajanie popędu płciowego poprzez stymulację własnych narządów płciowych noun | masturbation [~en ~er]substantiv |
| samoistny będący odrębną całością, niezwiązaną z niczym | |
| samoistny adjective istniejący sam z siebie; powstały niezależnie od przyczyn zewnętrznych | reflexmässig [~t ~a]adjektiv |
| samokontrola noun kontrolowanie własnych działań; kontrola nad sobą | självbehärskning [~en]substantiv |
| samokrytycyzm (książkowy) umiejętność krytycznego i obiektywnego oceniania siebie noun | självkritik [~en]substantiv |
| samokrytycznie adjective krytycznie w stosunku do samego siebie | självkritisk [~t ~a]adjektiv |
| samokrytyczny adjective wyrażający taką ocenę, nacechowany samokrytycyzmem | självkritisk [~t ~a]adjektiv |
| samokrytyczny adjective zdolny do krytycznej oceny samego siebie | självkritisk [~t ~a]adjektiv |
| samoleczenie samodzielne leczenie samego siebie | |
| samolot (lotnictwo, lotniczy) statek powietrzny wyposażony we własny napęd, mający skrzydła, które tworzą siłę nośną; noun | flyg [~et; pl. ~]substantiv flygplan [~et; pl. ~]substantiv |
| samolub noun egoista myślący tylko o sobie | egoist [~en ~er]substantiv |
| samolubny adjective | självisk [~t ~a]adjektiv |
| samoobrona (książkowy) obrona samego siebie noun | självförsvar [~et]substantiv |
| samoobsługa noun w sklepach, barach itp.: obsługiwanie samego siebie | självbetjäning [~en]substantiv |
| samoobsługowy noun o sklepie, usługach itp.: taki, który nie wymaga personelu obsługującego | självbetjäning [~en]substantiv |
| samoocena (psychologia, psychologiczny) ocenianie, postrzeganie samego siebie; ogólna postawa do siebie | |
| samookaleczenie noun celowe okaleczenie samego / samej siebie; | självskada [~n -skador]substantiv |
| samopas | |
| samopoczucie nastrój, humor | |
| samorodny adjective nieposiadający wykształcenia w danej dziedzinie, choć w niej działający | reflexmässig [~t ~a]adjektiv |
| samorodny noun taki, który nikogo nie naśladuje | excentriker [~n; pl. ~]substantiv |
| samorodny noun wynikający z natury | naturbegåvning [~en ~ar]substantiv |
| samorództwo | |
| samorząd (administracja) samodzielne i niezależne wykonywanie pewnych funkcji o charakterze administracyjnym przez określony organizm społeczny noun | autonomi [~n ~er]substantiv |
| samorządowy (administracja) związany z samorządem |
