słownik Polsko-Szwedzki »
rod w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| gródź noun | skott [~et; pl. ~]substantiv |
| grodzić verb | gärda [~de ~t]verb |
| hermafrodyta (biologia, biologiczny) osobnik wytwarzający gamety zarówno męskie, jak i żeńskie noun | hermafrodit [~en ~er]substantiv |
| hermafrodytyzm (anatomia, anatomiczny) posiadanie cielesnych cech obu płci | |
| heterodoksja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) uznawanie odmiennych poglądów, niezgodnych z obowiązującą doktryną wiary; szerzej: niezgodnych z obowiązującymi zasadami, kanonem; noun | heterodoxi [~n]substantiv |
| hiperprodukcja (ekonomia, ekonomiczny) produkcja, która przewyższa zapotrzebowanie verb | översvämma [~de ~t]verb |
| hymn narodowy noun | nationalsång [~en ~er]substantiv |
| introdukcja noun wstęp, przedstawienie czegoś, początek | introduktion [~en ~er]substantiv |
| jajorodny (zoologia, zoologiczny) odznaczający się rozwojem zarodkowym w jaju poza organizmem matki adjective | ovipar [~t ~a]adjektiv |
| jakiego rodzaju pronoun | hurdanpronomen |
| jaszczurka żyworodna noun | skogsödla [~n -ödlor]substantiv |
| jednorodny adjective | homogen [~t ~a]adjektiv |
| jednorodny adjective mający identyczne cechy | enhetlig [~t ~a]adjektiv |
| jedyny w swoim rodzaju taki, który jest unikatem | |
| Kaczogród | |
| kazirodztwo noun stosunki płciowe z osobą blisko spokrewnioną, rodzaj parafilii; | incest [~en ~er]substantiv |
| klejnoty rodowe (eufemistycznie) męskie narządy płciowe | |
| kod źródłowy (informatyka, informatyczny) zapis programu komputerowego w którymś ze zrozumiałych dla człowieka (programisty), wyjściowym języku programowania; noun | källkod [~en ~er]substantiv |
| koper ogrodowy noun | dill [~en]substantiv |
| kozia bródka noun zarost w formie spiczastej, nieco podkręconej w górę bródki | bockskägg [~et; pl. ~]substantiv |
| mewa modrodzioba | |
| międzynarodowy adjective taki, który dotyczy dwu lub więcej narodów | internationell [~t ~a]adjektiv |
| Międzynarodowy Dzień Kobiet coroczne święto obchodzone 8 marca jako wyraz szacunku dla kobiet; | |
| Morze Śródziemne (geografia, geograficzny) śródlądowe morze położone między Europą, Afryką i Azją, część Oceanu Atlantyckiego; | |
| myślozbrodnia (neologizm) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) zbrodnia, którą popełnia niepoprawnymi myślami obywatel podporządkowany wszechwładnemu ustrojowi; myślenie podniesione do rangi karygodnego występku; | |
| nadrodzina (biologia, biologiczny) (systematyka) w systematyce: jednostka wyższa od rodziny | |
| nagroda wyróżnienie lub wynagrodzenie za dokonany czyn lub pracę | pris [~et; pl. ~, el. ~er] |
| nagroda noun wyróżnienie lub wynagrodzenie za dokonany czyn lub pracę | belöning [~en ~ar]substantiv |
| nagroda Nobla noun | Nobelpris [~et; pl. ~ el. ~er]substantiv |
| Nagroda Nobla wyróżnienie przyznawane za wybitne osiągnięcia naukowe, literackie lub zasługi dla społeczeństw i ludzkości, ustanowione ostatnią wolą fundatora, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy dynamitu, Alfreda Nobla; | |
| naród noun grupa ludzi, których łączy wspólna kultura, język, religia, historia lub pochodzenie etniczne; | folk [~et; pl. ~]substantiv nation [~en ~er]substantiv |
| narodowość noun przynależność do określonego narodu (np. polskiego, niemieckiego, rosyjskiego), poczucie przynależności do narodu; | nationalitet [~en ~er]substantiv |
| narodowościowy noun dotyczący narodowości | medborgare [~n; pl. ~, best. pl. -borgarna]substantiv |
| narodowy charakterystyczny dla danego narodu (lub kraju zamieszkiwanego przez dany naród), związany z danym narodem lub krajem | |
| narodowy adjective charakterystyczny dla danego narodu (lub kraju zamieszkiwanego przez dany naród), związany z danym narodem lub krajem | nationell [~t ~a]adjektiv |
| narodowy socjalizm (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (zobacz) nazizm; noun | nationalsocialism [~en]substantiv |
| narodzenie (rzeczownik odczasownikowy) od narodzić noun | födelse [~n ~r]substantiv |
| narodzić się | |
| narodziny noun akt przyjścia na świat potomstwa, dziecka | födelse [~n ~r]substantiv |
