ostateczny w języku po szwedzku

Polski	Szwedzki
ostateczny (książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny	avgörande [~t, ~n]
ostateczny (książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny adjective	slutlig [~t ~a]adjektiv
ostateczny (książkowy) o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy adjective	slutlig [~t ~a]adjektiv ytterlig [~t ~a]adjektiv
dostateczny (urzędowy) (edukacja, edukacyjny) nota szkolna za wystarczające acz nie wyróżniające się opanowanie materiału czy pokazane zdolności noun	C [c:et; pl. c:n el. c, best. pl. c:na]substantiv
dostateczny adjective	fullgod [-gott ~a]adjektiv
dostateczny adjective występujący w wystarczającym stopniu	tillräcklig [~t ~a]adjektiv
niedostateczny (książkowy) niewystarczający, zbyt mały, niespełniający wymagań adjective	otillräcklig [~t ~a]adjektiv
niedostateczny (urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny verb	svika [svek, svikit, sviken sviket svikna, pres. sviker]verb
niedostateczny adjective	knaper [~t knapra]adjektiv

Historia wyszukiwania