słownik Polsko-Szwedzki »
oni w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| egzonim (językoznawstwo, językoznawczy) (geografia, geograficzny) zaadaptowana na potrzeby własnego języka nazwa obiektu geograficznego inna od nazwy używanej w języku lub językach oficjalnych na obszarze, gdzie dany obiekt geograficzny się znajduje; | |
| ekshibicjonista noun mężczyzna, który obnaża się w miejscach publicznych; | exhibitionist [~en ~er]substantiv |
| ekshibicjonistka noun kobieta, która obnaża się w miejscach publicznych | exhibitionist [~en ~er]substantiv |
| ekshibicjonizm (seksuologia, seksuologiczny) dewiacja seksualna polegająca na obnażaniu się w miejscu publicznym; noun | exhibitionism [~en]substantiv |
| ekspansjonizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zaborcza polityka państwa polegająca na dążeniu do zajmowania nowych terytoriów i opanowywania nowych rynków zbytu noun | expansionism [~en]substantiv |
| ekspresjonizm (sztuka) kierunek w sztuce, który miał na celu wyrażenie uczuć artysty; noun | expressionism [~en]substantiv |
| elektroniczny adjective związany z elektroniką, opierający się na elektronice | elektronisk [~t ~a]adjektiv |
| elektroniczny papieros elektroniczny zamiennik papierosa tytoniowego pozwalający na inhalację par płynnych substancji aromatycznych; | |
| elektronika noun dziedzina zajmującą się wytwarzaniem i przetwarzaniem sygnałów w postaci prądów i napięć elektrycznych; | elektronik [~en]substantiv |
| endonim (językoznawstwo, językoznawczy) (geografia, geograficzny) nazwa obiektu geograficznego w jednym z języków używanych na danym obszarze, gdzie dany obiekt się znajduje, używana poza miejscem występowania tego języka; | |
| eponim (językoznawstwo, językoznawczy) słowo utworzone od nazwy własnej; noun | eponym [~en ~er]substantiv |
| Estonia (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie; noun | Estlandsubstantiv |
| eudajmonizm (filozofia, filozoficzny) stanowisko etyczne głoszące, że szczęście jest najwyższą wartością i celem życia człowieka noun | eudemonism [~en]substantiv |
| eufonia noun | eufoni [~n]substantiv |
| ewolucjonistyczny adjective związany z ewolucjonizmem lub ewolucjonistami, dotyczący ewolucjonizmu lub ewolucjonistów | evolutionistisk [~t ~a]adjektiv |
| ewolucjonizm (biologia, biologiczny) dziedzina nauki zajmująca się badaniem ewolucji jako procesu świata organicznego; | |
| felietonista (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) autor felietonu lub ich cyklu noun | kolumnist [~en ~er]substantiv |
| felietonistka noun | krönikör [~en ~er]substantiv |
| filharmonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instytucja organizująca koncerty muzyki poważnej, posiadająca własny skład muzyków noun | filharmoni [~n ~er]substantiv |
| filharmonia (potocznie, potoczny) budynek, w którym odbywają się koncerty muzyki poważnej noun | konserthall [~en ~ar]substantiv |
| Fionia (geografia, geograficzny) wyspa Danii, położona między Półwyspem Jutlandzkim a Zelandią; | |
| fisharmonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych klawiszowych; noun | harmonium [harmoniet harmonier]substantiv |
| fonia (akustyka, akustyczny) reprodukowany dźwięk docierający do ucha słuchającego przy odtwarzaniu nagrania, projekcji filmu itp. w postaci fali akustycznej noun | ljud [~et; pl. ~]substantiv |
| fonia (radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) (telewizja, telewizyjny) sygnał dźwiękowy przesyłany z nadajnika do odbiornika radiowego, telewizyjnego itp., za pomocą fali elektromagnetycznej noun | ljud [~et; pl. ~]substantiv |
| foniatria (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się leczeniem i zaburzeniami wydawania głosu (przez człowieka); noun | foniatri [~n]substantiv |
| Frankonia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w południowych Niemczech, obecnie w większości w północnej Bawarii; | |
| Gaskonia (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji; noun | Gascognesubstantiv |
| generał broni (wojskowość, wojskowy) wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych, wyższy od generała dywizji; noun | generallöjtnant [~en ~er]substantiv |
| głuchoniemy adjective niesłyszący i jednocześnie nieumiejący mówić | dövstum [~t ~ma]adjektiv |
| gnomonika sztuka budowania zegarów słonecznych; | |
| gonić verb biec, poruszać się szybko za czymś lub kimś, aby go doścignąć i schwytać | jaga [~de ~t]verb |
| goniec (szachy, pojęcie szachowe) figura poruszająca się po szachownicy na skos; noun | löpare [~n; pl. ~, best. pl. löparna]substantiv |
| gonitwa (jeździectwo, jeździecki) bieg koni podczas wyścigów noun | kapplöpning [~en ~ar]substantiv |
| gryzonie (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Rodentia Bowdich, najbardziej zróżnicowany rząd ssaków; noun | gnagare [~n; pl. ~, best. pl. gnagarna]substantiv |
| harmonia (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element dzieła muzycznego; noun | harmoni [~n ~er]substantiv |
| harmonia noun ład | harmoni [~n ~er]substantiv |
| harmoniczny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zbudowany według zasad harmonii muzycznej adjective | harmonisk [~t ~a]adjektiv |
| harmonijka ustna (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niewielki, ustny instrument, w którym dźwięk wyzwalany jest przez wciągane i wydmuchiwane przez muzyka powietrze poruszające podczas ruchu metalowe blaszki umieszczone wewnątrz; noun | munharmonika [~n -harmonikor]substantiv |
| harmonizacja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wielogłosowe opracowanie utworu muzycznego noun | harmonisering [~en ~ar]substantiv |
| harmonizować verb łączyć w zgodną całość | harmonisera [~de ~t]verb |
