Szwedzki | Polski |
---|---|
jaga [~de ~t] verb | gonićverb polowaćverb pędzićverb ścigaćverb |
jagare [~n; pl. ~, best. pl. jagarna] substantiv | niszczyciel(marynarka) (wojskowość, wojskowy) szybki okręt przystosowany do zwalczania małych jednostek pływających; niszczycielnoun |
Baba-Jaga | Baba Jaga(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) postać baśniowa wyobrażana jako brzydka starucha; uosobienie zła |
tjagataiska | czagatajski(językoznawstwo, językoznawczy) język czagatajski; |