Polski | Szwedzki |
---|---|
uległość noun cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli | eftergivenhet [~en]substantiv foglighet [~en]substantiv medgörlighet [~en]substantiv svaghet [~en ~er]substantiv undfallenhet [~en]substantiv vekhet [~en]substantiv |
upadłość (ekonomia, ekonomiczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niewypłacalność, niemożność wywiązywania się z przyjętych zobowiązań przez dłużnika noun | insolvens [~en]substantiv |
uprawniony do głosowania | |
w całości | |
wesołość (książkowy) wesoły nastrój, dobra atmosfera; radość, beztroska noun | gladlynthet [~en]substantiv |
wielość mnogość, duża ilość czegoś | |
wielościan (geometria) ograniczona bryła geometryczna, której powierzchnia jest złożona wyłącznie z wielokątów; noun | polyeder [~n polyedrar]substantiv |
wielosił (botanika, botaniczny) Polemonium L., rodzaj roślin z rodziny wielosiłowatych o pierzasto podzielonych liściach i dzwonkowatych kwiatach; | |
wielostronny adjective mający wiele stron, aspektów; dotyczący wielu zagadnień | mångsidig [~t ~a]adjektiv |
wielostronny adjective podejmowany przez wiele stron | multilateral [~t ~a]adjektiv |
więzadło głosowe (anatomia, anatomiczny) każdy z dwu drgających fałdów znajdujących się w krtani, dzięki którym człowiek może mówić; noun | stämband [~et; pl. ~]substantiv |
włos (anatomia, anatomiczny) nitkowaty twór, pochodzenia naskórkowego, występujący na powierzchni skóry ssaków; noun | hår [~et; pl. ~]substantiv hårstrå [~et ~n]substantiv |
włość (przestarzałe, przestarzały) posiadłość, duży majątek ziemski noun | dödsbo [~et ~n]substantiv |
włosie noun | tagel [taglet; pl. ~, best. pl. taglen]substantiv |
włoski (językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy romańskich, używany między innymi we Włoszech; noun | italienska [~n italienskor]substantiv |
włoski (językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy romańskich, używany między innymi we Włoszech; adjective | italiensk [~t ~a]adjektiv |
włoski noun charakterystyczny dla Włoch i Włochów, mający cechy lub właściwości przypisywane Włochom lub Italii | italienska [~n italienskor]substantiv |
włoski adjective charakterystyczny dla Włoch i Włochów, mający cechy lub właściwości przypisywane Włochom lub Italii | italiensk [~t ~a]adjektiv |
włoski noun związany z Włochami, dotyczący Włoch lub Włochów, wywodzący się z Włoch | italienska [~n italienskor]substantiv |
włoski adjective związany z Włochami, dotyczący Włoch lub Włochów, wywodzący się z Włoch | italiensk [~t ~a]adjektiv |
włoskojęzyczny posługujący się językiem włoskim | |
włoskojęzyczny spisany, stworzony w języku włoskim | |
włoskojęzyczny taki, którego mieszkańcy posługują się językiem włoskim | |
włoskość typowo włoski charakter czegoś, kogoś | |
włosy noun owłosienie głowy ludzkiej | hår [~et; pl. ~]substantiv |
Włoszka noun kobieta lub dziewczyna narodowości włoskiej, obywatelka Włoch | italienska [~n italienskor]substantiv |
Wołoszczyzna (geografia, geograficzny) kraina historyczno-geograficzna w Rumunii; | |
wściekłość noun bardzo silna negatywna emocja, intensywna złość | raseri [~et]substantiv |
wspaniałość noun cecha tego, co wspaniałe | storhet [~en ~er]substantiv |
wygłos (językoznawstwo, językoznawczy) pozycja końcowa wyrazu lub sylaby noun | slutljud [~et; pl. ~]substantiv |
wyniosłość noun | resning [~en ~ar]substantiv |
wyniosłość noun cecha bycia wyniosłym | högmod [~et]substantiv |
wyniosłość noun miejsce górujące nad otoczeniem | enkät [~en ~er]substantiv |
wypadek losowy noun nieszczęście, któremu nie można było zapobiec | eventualitet [~en ~er]substantiv |