słownik Polsko-Szwedzki »

kura w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
kura (ornitologia, ornitologiczny) (rolnictwo, rolniczy) ptak hodowany dla mięsa i jaj;
noun

höna [~n hönor]substantiv

kura domowa (przenośnie, przenośnia) (pejoratywnie, pejoratywny) o gospodyni domowej, kobiecie zajmującej się domem
noun

hemmafru [~n ~ar]substantiv

kura domowa noun

höna [~n hönor]substantiv

kuracja noun
szereg stosownie dobranych środków i zabiegów leczniczych lub farmaceutycznych dla poprawienia stanu zdrowia i urody

behandling [~en ~ar]substantiv

kurak noun
młody kogut, kurczak

fegis [~en ~ar]substantiv

kurant (technologia, technika, techniczny) mechanizm wygrywający melodię umieszczany w zegarze lub innym urządzeniu
noun

klockspel [~et; pl. ~]substantiv

kuratela (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opieka prawna, nadzór ustanowiony przez sąd
noun

förmyndarskap [~et]substantiv

kuratela (przenośnie, przenośnia) ciągłe kontrolowanie, przesadny nadzór
noun

herradöme [~t ~n]substantiv

kurator noun
urzędnik sprawujący nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami oświatowymi w danym województwie;

föreståndare [~n; pl. ~, best. pl. -ståndarna]substantiv

kuraż (przestarzałe, przestarzały) śmiałość, odwaga do wykonania czegoś
noun

kurage [~t ]substantiv

akurat adverb
podkreślenie, wskazanie obiektu lub obiektów wyróżnionych spośród innych

baraadverb

akurat adverb
podkreślenie dokładności informacji; właśnie tak / tyle / …

baraadverb

akurat wskazanie chwili, w której ma lub miało miejsce zdarzenie lub że chwilę wcześniej się zakończyło

bara

akuratność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest akuratne; cecha tych, którzy są akuratni
noun

noggrannhet [~en]substantiv

prokurator (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) funkcjonariusz czuwający nad ściganiem przestępstw i oskarżający przed sądem;
noun

åklagare [~n; pl. ~, best. pl. åklagarna]substantiv

prokuratura (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ ścigający przestępstwa i stojący na straży praworządności;
noun

fullmakt [~en ~er]substantiv

synekura noun
dobrze płatna posada, która nie wymaga od zatrudnionego większego wysiłku

sinekur [~en ~er]substantiv