Polski | Szwedzki |
---|---|
kość (anatomia, anatomiczny) część szkieletu ludzi lub zwierząt; noun | ben [~et; pl. ~]substantiv |
kość noun wielościan z oczkami służący do gry; | tärning [~en ~ar]substantiv |
kość guziczna (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek kręgosłupa człowieka; noun | svanskota [~n -kotor]substantiv |
kość krzyżowa (anatomia, anatomiczny) dolny odcinek kręgosłupa powstały ze zrośnięcia pięciu kręgów krzyżowych; noun | korsben [~et; pl. ~]substantiv |
kość miedniczna noun | bäcken [~et; pl. ~]substantiv |
kość niezgody (związek frazeologiczny) przyczyna sporu, konfliktu noun | stridsäpple [~t ~n]substantiv |
kość skroniowa (anatomia, anatomiczny) parzysta kość położona po bokach i u dołu mózgoczaszki, ochronna dla ucha; noun | tinningben [~et; pl. ~]substantiv |
kość strzałkowa (anatomia, anatomiczny) kość po stronie bocznej goleni, łącząca się z piszczelą; noun | vadben [~et; pl. ~]substantiv |
kość słoniowa (zoologia, zoologiczny) materiał pochodzący z zębów dużych ssaków: słonia, morsa, hipopotama, narwala; noun | elfenben [~et]substantiv |
bliskość niewielkie oddalenie w przestrzeni, mały dystans między danymi obiektami | |
boskość noun boski charakter czegoś | gudom [~en ~ar]substantiv |
cierpkość cecha tego, co ma kwaskowaty smak | |
czeskość cecha tego, co czeskie; czeski charakter czegoś | |
duńskość noun | danskhet [~en]substantiv |
gibkość noun | svikt [~en ~ar]substantiv |
gładkość cecha tego, co jest gładkie | |
głębokość odległość od powierzchni lub poziomu czegoś w dół, do dna lub w głąb, do wnętrza | |
jakość wartość, rodzaj, stan czegoś; zalety przedmiotu świadczące o jego użyteczności, wartości, porządnym wykonaniu | |
krzepkość cecha tego, kto jest krzepki, pełen tężyzny | |
królewskość noun cecha tego co królewskie | kungadöme [~t ~n]substantiv |
lekkość noun cecha tego, co lekkie | lätthet [~en]substantiv |
lepkość (fizyka, fizyczny) tarcie pomiędzy poruszającymi się względem siebie warstwami cieczy lub plastycznego ciała stałego noun | viskositet [~en]substantiv |
ludzkość noun ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie | mänsklighet [~en]substantiv |
marskość (medycyna, medyczny) stwardnienie narządu i związane z tym upośledzenie jego czynności noun | cirros [~en ~er]substantiv |
miękkość noun cecha tego, co jest miękkie w dotyku | mjukhet [~en]substantiv |
męskość (antropologia, antropologiczny) zbiór cech uważanych za typowe dla mężczyzny; noun | virilitet [~en]substantiv |
męskość (seksuologia, seksuologiczny) potencja seksualna mężczyzny noun | virilitet [~en]substantiv |
niemieckość noun cecha tego, co jest niemieckie; cecha tych, którzy są niemiecccy | tyskhet [~en]substantiv |
nieważkość (fizyka, fizyczny) stan braku lub znikomości siły ciążenia; noun | tyngdlöshet [~en]substantiv |
polskość cecha tego, co polskie; polski charakter czegoś | |
przyjacielskość noun | vänlighet [~en ~er]substantiv |
prędkość (fizyka, fizyczny) wielkość wektorowa wyrażająca zmianę wektora położenia w jednostce czasu; noun | hastighet [~en ~er]substantiv |
prędkość noun tempo zachodzenia jakiegoś zjawiska, w tym również szybkość poruszania, przemieszczania się jakiegoś obiektu | hastighet [~en ~er]substantiv |
prędkość kątowa (fizyka, fizyczny) wielkość wektorowa określająca kąt obrotu ciała w jednostce czasu; | |
prędkość ucieczki | |
rosyjskość noun | ryskhet [~en]substantiv |
rzadkość noun coś, co jest rzadkie, nietypowe, zdarza się/występuje rzadko | rarhet [~en]substantiv |
semickość cecha tego, co semickie; semicki charakter czegoś | |
szerokość (geografia, geograficzny) (zobacz) szerokość geograficzna noun | latitud [~en ~er]substantiv |