Polski | Szwedzki |
---|---|
zakończenie (rzeczownik odczasownikowy) od zakończyć | |
zakończenie noun | avslutning [~en ~ar]substantiv |
zakończenie ostatnia część jakiejś czynności, działań, opowieści, utworu literackiego, muzycznego, filmu | |
zakończenie wystający fragment jakiegoś przedmiotu | |
zakończyć verb | slutföra [-förde, -fört, pres. -för]verb |
znak końca dowodu (termin typograficzny) (matematyka, matematyczny) symbol stosowany przez matematyków do oznaczania końca dowodu; noun | gravsten [~en ~ar]substantiv |