Polski | Szwedzki |
---|---|
id (psychologia, psychologiczny) w psychoanalizie impulsywny komponent osobowości (jeden z trzech komponentów, obok ego i superego) | |
Ida imię żeńskie; | |
idea noun myśl przewodnia; | idé [~n ~er]substantiv |
idea noun pomysł | idé [~n ~er]substantiv |
idealista (filozofia, filozoficzny) zwolennik idealizmu noun | idealist [~en ~er]substantiv |
idealista (przenośnie, przenośnia) lub (ironicznie) marzyciel noun | idealist [~en ~er]substantiv |
idealista noun osoba kierująca się wiarą w ideały, postępująca zgodnie z zasadami | idealist [~en ~er]substantiv |
idealistka (filozofia, filozoficzny) zwolenniczka idealizmu noun | idealist [~en ~er]substantiv |
idealistka noun kobieta kierująca się wiarą w ideały, postępująca zgodnie z zasadami | idealist [~en ~er]substantiv |
idealistyczny (filozofia, filozoficzny) związany z idealizmem adjective | idealistisk [~t ~a]adjektiv |
idealistyczny adjective gorliwie służący wzniosłej idei | idealistisk [~t ~a]adjektiv |
idealizować verb | skönmåla [~de ~t]verb |
idealnie w sposób bliski ideałowi | |
idealny taki, który ma cechy ideału, doskonały, bezbłędny | |
ideał doskonałość, najwyższy cel dążeń, pragnień | |
identyczny adjective dokładnie taki sam | identisk [~t ~a]adjektiv |
identyfikacja (książkowy) stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś noun | identifikation [~en ~er]substantiv |
identyfikacja (psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) utożsamianie się osoby bądź grupy z wartościami i stylem innej osoby lub grupy noun | identifikation [~en ~er]substantiv |
identyfikacja (psychologia, psychologiczny) utożsamianie się z kimś, współodczuwanie; przeżywanie przez kogoś czegoś bezpośrednio jego niedotyczącego tak, jak ktoś inny, kogo to dotyczy naprawdę noun | identifikation [~en ~er]substantiv |
identyfikacyjny związany z identyfikacją, służący do identyfikacji | |
identyfikować verb ustalać kim lub czym coś lub ktoś jest | identifiera [~de ~t]verb |
ideografia (językoznawstwo, językoznawczy) przedstawianie informacji za pomocą ideogramów noun | ideografi [~n]substantiv |
ideogram (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny, który pojedynczo może oznaczać określony przedmiot, ale też zależnie od kontekstu pewną ideę; nie informuje o wymowie; noun | ideogram [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
ideolog noun twórca, teoretyk lub zagorzały propagator określonej ideologii | ideolog [~en ~er]substantiv |
ideologia noun system poglądów, idei jednostki lub grupy; wspólnota światopoglądów, której celem jest świadome dążenie do realizacji określonego interesu klasowego, grupowego lub narodowego | ideologi [~n ~er]substantiv |
ideologiczny adjective związany z ideologią, mający cechy ideologii | ideologisk [~t ~a]adjektiv |
ideowy adjective oddany określonej idei | ideell [~t ~a]adjektiv |
ideowy adjective związany z pewną ideą, ideologią | ideologisk [~t ~a]adjektiv |
idiolekt (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; noun | idiolekt [~en ~er]substantiv |
idiom (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni; noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
idiomat noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
idiomatyczny (językoznawstwo, językoznawczy) swoisty dla konkretnego języka, będący idiomem adjective | idiomatisk [~t ~a]adjektiv |
idiomatyzm noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
idiopatyczny (medycyna, medyczny) powstający spontanicznie lub mający niejasne albo nieznane podłoże; | |
idiosynkratyczny związany z idiosynkrazją | |
idiosynkrazja noun cecha, która wyróżnia kogoś lub coś spośród innych ludzi bądź obiektów | idiosynkrasi [~n ~er]substantiv |
idiota (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek głupi, tępak noun | idiot [~en ~er]substantiv |
idiotycznie w sposób idiotyczny | |
idiotycznie adjective w sposób idiotyczny | fånig [~t ~a]adjektiv |