słownik Polsko-Szwedzki »
grupa w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| grupa (chemia, chemiczny) kolumna układu okresowego noun | grupp [~en ~er]substantiv |
| grupa noun zbiór elementów (żywych lub martwych) o wspólnej cesze | grupp [~en ~er]substantiv |
| grupa noun zbiór osób lub zwierząt (rzadziej: przedmiotów) znajdujących się blisko siebie | grupp [~en ~er]substantiv |
| grupa cykliczna | |
| grupa docelowa (ekonomia, ekonomiczny) (publikatory) grupa osób, do której zasadniczo skierowany jest komunikat, reklama lub produkt; noun | målgrupp [~en ~er]substantiv |
| grupa etniczna (etnografia, etnograficzny) (socjologia, socjologiczny) grupa ludzi posiadających wspólne doświadczenia społeczne, kulturowe, narodowe oraz historyczne; | |
| grupa funkcyjna (chemia, chemiczny) ugrupowanie atomów występujące w cząsteczce związku organicznego, decydujące o podstawowych własnościach chemicznych związku; | |
| grupa karboksylowa (chemia, chemiczny) jednowartościowa grupa funkcyjna, składająca się z jednego atomu węgla, dwóch atomów tlenu i jednego atomu wodoru; | |
| grupa krwi (biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) typ krwi ze względu na zestaw antygenów obecnych na powierzchni krwinek czerwonych noun | blodgrupp [~en ~er]substantiv |
| grupa nominalna (językoznawstwo, językoznawczy) jednostka składniowa, której centralnym elementem jest rzeczownik lub zaimek rzeczowny | |
| grupa śmierci (sport, sportowy) grupa w rozgrywkach, której drużyny/uczestnicy prezentują podobny, wysoki poziom i każdy z nich może być upatrywany w roli faworyta |
