słownik Polsko-Szwedzki »
broda w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| broda (anatomia, anatomiczny) przednia część żuchwy człowieka | |
| broda noun zarost na brodzie (1.1) | skägg [~et; pl. ~]substantiv |
| brodacz (kynologia, kynologiczny) pies rasy sznaucer miniaturowy, dawniej nazywany brodaczem monachijskim noun | mustasch [~en ~er]substantiv |
| brodacz mężczyzna, który nosi brodę | |
| brodaty adjective mający zarost na dolnej części twarzy | skäggig [~t ~a]adjektiv |
| brodawka (medycyna, medyczny) prawidłowa, anatomiczna wypukłość na skórze noun | vårta [~n vårtor]substantiv |
| brodawka (medycyna, medyczny) większa, chorobowa wypukłość na skórze noun | vårta [~n vårtor]substantiv |
| brodawka sutkowa (anatomia, anatomiczny) brodawka kończąca sutek; noun | bröstvårta [~n -vårtor]substantiv |
| Aronowa broda (dawniej, dawny) (botanika, botaniczny) (ludowy) obrazki, Arum L. | |
| brzoza brodawkowata (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Betula pendula Roth, gatunek brzozy pospolitej w Polsce i na chłodniejszych obszarach Eurazji | |
| golibroda noun | frisör [~en ~er]substantiv |
