słownik Szwedzko-Polski »
vårta w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| vårta [~n vårtor] substantiv | brodawka(medycyna, medyczny) prawidłowa, anatomiczna wypukłość na skórze brodawka(medycyna, medyczny) większa, chorobowa wypukłość na skórze |
| bröstvårta [~n -vårtor] substantiv | brodawka sutkowa(anatomia, anatomiczny) brodawka kończąca sutek; nypel(technologia, technika, techniczny) rurka gwintowana zewnętrznie z dwóch stron, używana jako złączka w połączeniach rurowych; nypel(technologia, technika, techniczny) tulejka mosiężna z przewężeniem z jednej strony i gwintowanym wewnętrznie kołnierzem z drugiej, łącząca obręcz koła roweru ze szprychą; |
