Polski | Szwedzki |
---|---|
ślub noun akt zawarcia małżeństwa; | bröllop [~et; pl. ~]substantiv vigsel [~n vigslar]substantiv |
ślubowanie uroczyste przyrzeczenie | |
ślubowanie uroczystość składania przysięgi | |
ślubować uroczyście zobowiązywać się do czegoś | |
śluby zakonne (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zobowiązanie członka danej wspólnoty zakonnej do przestrzegania rad ewangelicznych; noun | fack [~et; pl. ~]substantiv |
nieślubny adjective taki, który nie jest usankcjonowany ślubem | utomäktenskaplig [~t ~a]adjektiv |
noc poślubna noun | bröllopsnatt [~en -nätter]substantiv |
obrączka ślubna (jubilerstwo, jubilerski) kółko ze szlachetnego metalu, zazwyczaj bez oczka, noszone na palcu na znak zawarcia małżeństwa; noun | vigselring [~en ~ar]substantiv |
podróż poślubna noun podróż odbywana przez parę nowożeńców | bröllopsresa [~n -resor]substantiv |
poślubić verb wziąć z kimś ślub, ożenić się lub wyjść za mąż | gifta [gifte, gift, gift, pres. gifter]verb |
wziąć ślub zawrzeć związek małżeński |