gifta w języku polskim

Szwedzki	Polski
gifta [gifte, gift, gift, pres. gifter] verb	ożenićverb zawrzeć związek małżeński z kobietą poślubićverb wziąć z kimś ślub, ożenić się lub wyjść za mąż
gifta bort	wydawaćsprawić, aby córka poślubiła kogoś
gifta sig	wychodzić za mążwstępować w związek małżeński z mężczyzną wydawaćwstępować w związek małżeński z mężczyzną, wychodzić za mąż
gifta sig med	wziąć ślubzawrzeć związek małżeński
förgifta [~de ~t] verb	trutka(potocznie, potoczny) pokarm zawierający substancję trującą, wykładany w celu pozbycia się szkodników verb truć(potocznie, potoczny) powodować niepokój, przygnębienie verb trućverb powodować objawy choroby lub śmierć poprzez działanie trucizny zatruwaćverb dodawać substancje toksyczną zatrućverb dodać substancje toksyczną
nygift [n. ~, ~a] adjektiv	nowożeniecadjective mężczyzna świeżo po ślubie nowożeńcyadjective para małżeńska bezpośrednio lub krótko po ślubie
ogift [n. ~, ~a] adjektiv	niezamężnyadjective zwykle o kobiecie: nie mająca męża, będąca panną; nie będąca żoną, małżonką nieżonatyadjective zwykle o mężczyźnie: niemający żony

Historia wyszukiwania