Polski | Szwedzki |
---|---|
pochłaniać szybko i dużo czytać | |
pochłaniać verb wchłaniać, wciągać, zasysać | absorbera [~de ~t]verb |
pochłaniać verb zaabsorbować czyjąś uwagę | absorbera [~de ~t]verb |
pochłaniać łapczywie zjeść lub wypić | |
posłaniec (książkowy) albo (podniośle) osoba posłana przez kogoś w celu przekazania wiadomości albo wykonania jakiejś misji noun | budbärare [~n; pl. ~, best. pl. -bärarna]substantiv |
posłaniec | |
powikłanie (medycyna, medyczny) schorzenie stanowiące następstwo jakiejś innej choroby, operacji lub sytuacji wymagającej interwencji medycznej noun | svit [~en ~er]substantiv |
powołanie noun | kallelse [~n ~r]substantiv |
powołanie zamiłowanie, uwielbienie czegoś | |
przesłanie verb główna myśl zawarta w dziele literackim, dowolnym dziele artystycznym, albo w czyjejś wypowiedzi; przedmiot zamierzonej przez autora konstatacji lub refleksji u odbiorcy; sens wypowiedzi | förnimma [förnam , förnummit, förnummen förnummet förnumna, pres. förnimmer, imper. förnim]verb |
przesłanka noun okoliczność sprzyjająca realizacji, urzeczywistnienia czegoś | premiss [~en ~er]substantiv |
przysłaniać częściowo zakrywać | |
skłaniać verb | mana [~de ~t]verb |
skłaniać verb wpływać na czyjąś decyzję | anlända [-lände, -länt, -länd n. -länt, pres. -länder]verb |
skłaniać się verb | lida [led, lidit, liden lidet lidna, pres. lider]verb |
słaniać się verb | rangla [~de ~t]verb |
uwikłanie noun | förveckling [~en ~ar]substantiv |
uwikłany | |
ułan (wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) żołnierz lekkiej kawalerii utworzonej w Polsce w XVIII w.; ; (zobacz) też ułan w Encyklopedii staropolskiej noun | ulan [~en ~er]substantiv |
Ułan Bator (geografia, geograficzny) stolica Mongolii; | |
wchłaniać być wciąganym, wsysanym | |
wchłaniać verb czynić częścią większej całości, np. grupy | absorbera [~de ~t]verb |
wchłaniać verb wciągać w siebie, chłonąć, wsysać | absorbera [~de ~t]verb |
wikłanie noun | förveckling [~en ~ar]substantiv |
wołanie noun | rop [~et; pl. ~]substantiv |
współdziałanie noun | samarbete [~t ~n]substantiv |
wysłannik | |
wysłannik noun osoba wysłana dokądś w określonym celu | envoyé [~n ~er]substantiv |
wyłaniać stać się widocznym | |
wyłaniać verb stać się widocznym | framstå [-stod, -stått, pres. -står]verb framträda [-trädde, -trätt, pres. -träder]verb |
wyłaniać verb wybierać spośród siebie | kora [~de ~t]verb nominera [~de ~t]verb utkora [~de ~t]verb utnämna [-nämnde -nämnt]verb utropa [~de ~t]verb utse [-såg, -sett, -sedd n. -sett, pres. -ser]verb |
zachłanność noun nienasycenie w pożądaniu czegoś, żądza posiadania lub doznawania czegoś ponad rzeczywiste potrzeby | snikenhet [~en]substantiv |