słownik Polsko-Niemiecki »
znać w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| znać verb mieć informacje na czyjś temat, być komuś w przeszłości przedstawionym | kennen [kannte; hat gekannt]Verb |
| znać verb mieć informacje na temat czegoś, mieć z tym do czynienia w przeszłości | kennen [kannte; hat gekannt]Verb |
| znać verb umieć coś, wiedzieć | kennen [kannte; hat gekannt]Verb |
| znać jak swoje dziesięć palców verb znać coś bardzo dobrze, bardzo dokładnie | |
| znać jak własną kieszeń verb znać coś bardzo dobrze, bardzo dokładnie | |
| znać się na rzeczy | |
| doznać verb odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś | |
| okiełznać verb | zähmen [zähmte; hat gezähmt]Verb |
| poznać verb domyślić się czegoś, przejrzeć kogoś | durchschauen [durchschaute; hat durchschaut]Verb |
| poznać verb rozpoznać kogoś lub coś | erkennen [erkannte; hat erkannt]Verb |
| poznać verb zapoznać kogoś z kimś | bekennen machenVerb |
| poznać verb zdobyć wiedzę o czymś zwłaszcza poprzez bezpośrednie doświadczenie | kennenlernen [lernte kennen; hat kennengelernt] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: kennen lernen)Verb |
| przyznać verb | gewähren [gewährte; hat gewährt]Verb |
| rozpoznać verb | ausmachen [machte aus; hat ausgemacht]Verb |
| uznać verb | bestätigen [bestätigte; hat bestätigt]Verb |
