słownik Polsko-Niemiecki »

wiąz w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
sejm związkowy phrase

der Bundestag [des Bundestag(e)s; die Bundestage]Phrase

snopowiązałka (rolnictwo, rolniczy) maszyna rolnicza służąca do zautomatyzowanego koszenia zboża, traw nasiennych i rzepaku, układania skoszonego materiału w snopy i wiązania ich sznurkiem;
noun

der Mähbinder [des Mähbinders; die Mähbinder]Substantiv

uwiąz noun
linka lub łańcuch, którym przywiązane jest zwierzę

das Ende [des Endes; die Enden]Substantiv

w nawiązaniu do adverb

antwortlichAdverb

w związku z czym

womit

w związku z tym

deshalb

zaniedbujący obowiązki adjective

pflichtvergessen [pflichtvergessener; am pflichtvergessensten]Adjektiv

zapalenie naczyń związane z IgA (medycyna, medyczny) choroba autoimmunologiczna przebiegająca z zapaleniem naczyń krwionośnych, związana z odkładaniem się kompleksów immunologicznych zawierających immunoglobulinę IgA;
noun

IgA-Vaskulitis | Purpura Schönlein-HenochSubstantiv

zawiązphrase

verknoten [verknotete; hat verknotet]Phrase

zawiązywać (botanika, botaniczny) powstawać jako zawiązek kwiatów, liści, owoców
verb

sich bildenVerb

zawiązywać (botanika, botaniczny) tworzyć zawiązek kwiatu, liścia, owocu
verb

ansetzen [setzte an; hat angesetzt]Verb

zawiązywać verb
powodować powstanie czegoś

gründen [gründete; hat gegründet]Verb

zawiązywać verb
tworzyć się samorzutnie lub być organizowanym

sich herausbildenVerb

zawiązywać verb
wiążąc, łączyć końce czego w węzeł, kokardę, pętlę

binden | verbinden | verknoten | verknüpfenVerb

zobowiązanie noun

die Auflage [der Auflage; die Auflagen]Substantiv

zobowiązanie noun
dług

die Schuld [der Schuld; die Schulden]Substantiv

zobowiązanie noun
powinność

die Verpflichtung [der Verpflichtung; die Verpflichtungen]Substantiv

zobowiąz(książkowy) nałożyć na kogoś obowiązek wykonania jakiejś czynności
verb

verpflichten [verpflichtete; hat verpflichtet]Verb

związ wantowy

Spierenstich

związany adjective
dotyczący czegoś, mający związek z czymś lub kimś

verbunden [verbundener; am verbundensten]Adjektiv

związverb

verknüpfen [verknüpfte; hat verknüpft]Verb

związek noun
powiązanie między osobami, partnerstwo; (także, też) osoby w jakiś sposób powiązane

die Beziehung [der Beziehung; die Beziehungen]Substantiv

związek noun
sformalizowane porozumienie ludzi, organizacji, krajów, miast lub regionów;

Verband | Verein | GesellschaftSubstantiv

związek noun
wzajemne powiązanie, stosunek między rzeczami lub zjawiskami

die Verbindung [der Verbindung; die Verbindungen]Substantiv

Związek Australijski (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Australii jako państwa
noun

Commonwealth von AustralienSubstantiv

Związek Australijski

das Australien

związek azowy

Azoverbindung

związek chemiczny (chemia, chemiczny) zbiór trwale połączonych atomów;
noun

die chemische Verbindung [der chemischer Verbindung, der chemischen Verbindung, der einer chemischen Verbindung; die chemische Verbindungen, die chemischen Verbindungen, die keine chemischen Verbindungen]Substantiv

związek frazeologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) utrwalone w użyciu połączenie dwóch lub więcej wyrazów mające pewne wspólne ustalone znaczenie;
noun

PhraseologismusSubstantiv

Związek Komorów

Union der Komoren

związek małżeński (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (zobacz) małżeństwo
noun

die Ehe [der Ehe; die Ehen]Substantiv

Związek Niemiecki (historia, historyczny, historycznie) konfederacja państw niemieckich i wolnych miast, utworzona na kongresie wiedeńskim w 1815 roku;
noun

Deutscher BundSubstantiv

związek nieorganiczny (chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny niebędący związkiem organicznym, czyli taki, który nie zawiera atomów węgla lub jest tlenkiem węgla, kwasem węglowym, węglanem, wodorowęglanem, węglikiem, cyjanowodorem, cyjankiem, kwasem cyjanowym, kwasem piorunowym i kwasem izocyjanowym wraz z ich solami;
noun

anorganische VerbindungSubstantiv

związek organiczny (chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny, w skład którego wchodzi węgiel, z wyjątkiem tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, kwasu piorunowego i kwasu izocyjanowego, a także ich soli;
noun

organische VerbindungSubstantiv

Związek Radziecki (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo komunistyczne w Europie i Azji, które istniało w latach 1922-1991;
noun

die Sowjetunion [der Sowjetunion; —]Substantiv

związek rządu (językoznawstwo, językoznawczy) związek dwóch wyrazów, w którym jeden wyraz narzuca formę drugiemu wyrazowi, który zawsze przyjmuje tę narzuconą formę;
noun

die Rektion [der Rektion; die Rektionen]Substantiv

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nieistniejące obecnie federacyjne państwo, które w XX w. obejmowało wschodnią Europę i północną Azję;
noun

Union der Sozialistischen SowjetrepublikenSubstantiv

Związek Sowiecki noun

die Sowjetunion [der Sowjetunion; —]Substantiv

związek sportowy noun

der Sportverein [des Sportverein(e)s; die Sportvereine]Substantiv

związek zawodowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organizacja zrzeszająca pracowników w celu reprezentowania i obrony ich wspólnych interesów ekonomicznych i społecznych;
noun

die Gewerkschaft [der Gewerkschaft; die Gewerkschaften]Substantiv

1234

Historia wyszukiwania