u w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| uczuciowy adjective dotyczący uczuć, uczuciowości | anhänglich [anhänglicher; am anhänglichsten]Adjektiv |
| uczuciowy adjective taki, który łatwo ulega uczuciom; jest czuły, wrażliwy | anhänglich [anhänglicher; am anhänglichsten]Adjektiv |
| uczulenie noun | die Allergie [der Allergie; die Allergien]Substantiv |
| uczyć verb przekazywać komuś wiedzę | |
| uczyć verb zdobywać pewną wiedzę lub umiejętności | lernen [lernte; hat gelernt Akkusativ]Verb |
| uczynek noun zachowanie się, postąpienie w jakiś sposób | die Tat [der Tat; die Taten]Substantiv |
| udać phrase | aufsuchen [suchte auf; hat aufgesucht]Phrase |
| udać się verb | begeben [begab; hat begeben]Verb |
| udany adjective zakończony powodzeniem; niezakończony klęską, niepowodzeniem, fiaskiem | erfolgreich [erfolgreicher; am erfolgreichsten]Adjektiv |
| udar (medycyna, medyczny) porażenie noun | der Schlagmann [des Schlagmann(e)s; die Schlagmänner]Substantiv |
| udar (technologia, technika, techniczny) uderzenie noun | Schlag -sSubstantiv |
| udar mózgu (medycyna, medyczny) zespół objawów związanych z zaburzeniem krążenia krwi w mózgu; noun | ApoplexSubstantiv |
| udaremniać verb sprawiać, że coś staje się daremne; nie dopuszczać do czegoś | |
| udaremnić verb | vereiteln [vereitelte; hat vereitelt]Verb |
| udawać verb odnosić dobry, właściwy, pomyślny, pozytywny skutek | |
| udawać verb postępować nieszczerze, podawać się za kogoś innego | |
| udawać verb wybierać się, iść / jechać dokądś | sich begebenVerb |
| udawać Greka verb udawać, że nie ma się pojęcia, wiedzy na jakiś temat; zachowywać się jak ktoś niezorientowany, nierozumiejący określonej kwestii, mimo że w rzeczywistości jest inaczej | |
| udawany adjective stwarzający pozór czegoś | |
| udawany faul animal name | die Schwalbe [der Schwalbe; die Schwalben]animal name |
| udeptywać verb chodząc, naciskać na coś | das stampfenVerb |
| uderzać | |
| uderzająco adverb w sposób niezwykle wyraźny | auffallend | verblüffendAdverb |
| uderzający adjective | frappant [frappanter; am frappantesten]Adjektiv |
| uderzenie (przenośnie, przenośnia) gwałtowne nasilenie się jakiegoś zjawiska atmosferycznego (mrozu, wiatru itp.) noun | Hieb | Schlag | StoßSubstantiv |
| uderzenie (rzeczownik odczasownikowy) od uderzyć noun | Hieb | Schlag | StoßSubstantiv |
| uderzenie (wojskowość, wojskowy) gwałtowny atak wojsk na armię nieprzyjaciela noun | Hieb | Schlag | Stoß | VorstoßSubstantiv |
| uderzenie noun cios zadany ręką lub przedmiotem | Schlag | Hieb | StoßSubstantiv |
| uderzenie noun zderzenie się jakichś przedmiotów lub zetknięcie czegoś upadającego z jakąś powierzchnią; także: odgłos takiego zderzenia | Hieb | Schlag | StoßSubstantiv |
| uderzenie bata noun | der Peitschenhieb [des Peitschenhieb(e)s; die Peitschenhiebe]Substantiv |
| uderzenie batem noun | der Peitschenhieb [des Peitschenhieb(e)s; die Peitschenhiebe]Substantiv |
| uderzenie pioruna | |
| uderzyć verb zadać komuś cios | schlagen [schlug; hat/ist geschlagen]Verb |
| Udine (geografia, geograficzny) (administracja) miasto we Włoszech, w regionie autonomicznym Friuli-Wenecja Julijska; noun | UdineSubstantiv |
| udko (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) nóżka drobiu, ptactwa lub małych zwierząt noun | der Schenkel [des Schenkels; die Schenkel]Substantiv |
| Udmurcja (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (administracja) autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej, położona w Europie, we wschodniej części Niziny Wschodnioeuropejskiej, ze stolicą w Iżewsku; noun | das UdmurtienSubstantiv |
| udmurcki (językoznawstwo, językoznawczy) język udmurcki noun | das UdmurtischSubstantiv |
| udmurcki adjective odnoszący się do Udmurcji lub Udmurców | das udmurtischAdjektiv |
| udo (anatomia, anatomiczny) część nogi pomiędzy kolanem a biodrem; noun | Schenkel | OberschenkelSubstantiv |
| Udo noun imię męskie | UdoSubstantiv |
