Polski | Niemiecki |
---|---|
tracić verb przestawać posiadać jakąś rzecz | verlieren [verlor; hat verloren] (in mit Akkusativ)Verb |
tracić panowanie nad sobą verb ulegać emocjom, bardzo się denerwować | |
tracić ważność noun | das ablaufenSubstantiv |
tracić wątek | |
stracić phrase | nadeln [nadelte; hat genadelt]Phrase |
stracić verb aspekt dokonany od: tracić | verlieren [verlor; hat verloren] (in mit Akkusativ)Verb |
stracić głowę (dosłownie) ulec zniszczeniu poprzez zdekompletowanie i oddzielenie głowy | |
stracić głowę stracić panowanie nad sobą | |
stracić twarz verb stracić honor, mieć powody do wstydu |