Polski | Niemiecki |
---|---|
telefon (telekomunikacja) (technologia, technika, techniczny) aparat umożliwiający prowadzenie rozmów; noun | Telefon | FernsprecherSubstantiv |
telefon komórkowy (telekomunikacja) przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych; noun | Mobiltelefon | HandySubstantiv |
telefon samochodowy noun | das Autotelefon [des Autotelefons; die Autotelefone]Substantiv |
telefon zaufania noun usługa telefoniczna z pomocą psychologiczną terapeuty | TelefonseelsorgeSubstantiv |
telefonia (telekomunikacja) system odbioru i przesyłania na odległość dźwięków mowy za pomocą telefonów noun | das Fernsprechwesen [des Fernsprechwesens; —]Substantiv |
telefonicznie adverb przez telefon | telefonischAdverb |
telefoniczny adjective wykonany za pomocą lub pośrednictwem telefonu | Telefon-Adjektiv |
telefonista (urzędowy) osoba obsługująca centralę telefoniczną noun | der Telefonist [des Telefonisten; die Telefonisten]Substantiv |
telefonować verb rozmawiać z kimś przez telefon | telefonieren [telefonierte; hat telefoniert]Verb |
aparat telefoniczny (telekomunikacja) końcowe urządzenie łącza telefonicznego noun | der Telefonapparat [des Telefonapparat(e)s; die Telefonapparate]Substantiv |
budka telefoniczna (telekomunikacja) niewielka, lekka budowla z aparatem telefonicznym, ustawiona w miejscu publicznym; noun | die Telefonzelle [der Telefonzelle; die Telefonzellen]Substantiv |
głuchy telefon | |
książka telefoniczna noun spis właścicieli telefonów wraz z numerami telefonów, posortowany zazwyczaj alfabetycznie albo tematycznie; | das Telefonbuch [des Telefonbuch(e)s; die Telefonbücher]Substantiv |
numer telefoniczny (telekomunikacja) ciąg cyfr identyfikujących abonenta telefonicznego noun | die Telefonnummer [der Telefonnummer; die Telefonnummern]Substantiv |
rozmowa telefoniczna noun | das Telefongespräch [des Telefongespräch(e)s; die Telefongespräche]Substantiv |
wisieć na telefonie verb rozmawiać przez telefon długo lub często, prowadzić długie rozmowy telefoniczne |