Polski | Niemiecki |
---|---|
standardowy (językoznawstwo, językoznawczy) mieszczący się w normach mowy ogólnonarodowej adjective | standardmäßigAdjektiv |
standardowy adjective typowy, przeciętny, mało oryginalny | gewöhnlich [gewöhnlicher; am gewöhnlichsten]Adjektiv |
standardowy adjective zgodny z określonym standardem, normą (i tym podobne, i temu podobne) | standardmäßigAdjektiv |
język standardowy (językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka noun | Standardsprache | Einheitssprache | Hochsprache | Literatursprache | SchriftspracheSubstantiv |