przedmiot w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
przedmiot (edukacja, edukacyjny) zajęcia edukacyjne w szkole, posiadające własną nazwę i opracowany program nauczania noun	das Fach [des Fach(e)s; die Fächer]Substantiv
przedmiot noun cel czynności, obiekt (rzadziej człowiek lub istota żywa), na którym jest wykonywana czynność; (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rzecz, wobec której działania opisuje dane prawo	der Gegenstand [des Gegenstand(e)s; die Gegenstände]Substantiv
przedmiot noun rzecz, obiekt nieożywiony	Gegenstand \| Ding \| SacheSubstantiv
przedmiotowy (gramatyka) odnoszący się do przedmiotu czynności, tj. dopełnienia adjective	Objekt-Adjektiv
przedmiotowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) stanowiący przedmiot prawa adjective	objektiv [objektiver; am objektivsten]Adjektiv
przedmiotowy adjective dotyczący przedmiotu, materialnego wytworu rzeczywistości	sachlich [sachlicher; am sachlichsten]Adjektiv
przedmiotowy adjective odznaczający się rzeczowością, wynikający z obiektywizmu	objektiv [objektiver; am objektivsten]Adjektiv
bezprzedmiotowy adjective niemający podstawy, przyczyny	planlos [planloser; am planlosesten]Adjektiv
uprzedmiotowienie (rzeczownik odczasownikowy) od uprzedmiotowić noun	ObjektifizierungSubstantiv

Historia wyszukiwania