słownik Polsko-Niemiecki »

polski w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
polski (językoznawstwo, językoznawczy) zachodniosłowiański język używany przez Polaków;
noun

Polnisch | polnischSubstantiv

polski adjective
odnoszący się do Polski lub Polaków

polnisch | PolnischAdjektiv

polski adjective
odnoszący się do polszczyzny

polnisch [polnischer; am polnischsten]Adjektiv

polski owczarek podhalański (kynologia, kynologiczny) rasa psa należąca do grupy owczarków;
noun

Polski Owczarek PodhalanskiSubstantiv

antypolski adjective
wymierzony przeciwko Polakom, dyskryminujący Polaków

antipolnischAdjektiv

język polski adjective

Polnisch [polnischer; am polnischsten]Adjektiv

Królestwo Polskie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) historyczne państwo w Europie;
noun

Königreich PolenSubstantiv

opolski adjective
od Opole

OppelnerAdjektiv

powstanie wielkopolskie (historia, historyczny, historycznie) zbrojne wystąpienie polskich mieszkańców Wielkopolski przeciwko państwu niemieckiemu, które wybuchło 27 grudnia 1918 roku;
noun

Großpolnische Aufstand | Posener AufstandSubstantiv

tłumaczyć z polskiego na nasze (potocznie, potoczny) objaśniać coś komuś bardzo przystępnie, prostymi słowami
verb

mit einfachen Worten erklärenVerb

wielkopolski adjective
dotyczący Wielkopolski, związany z Wielkopolską

großpolnischAdjektiv

województwo małopolskie (administracja) (geografia, geograficzny) jednostka podziału administracyjnego w południowej Polsce, z siedzibą władz w Krakowie;
noun

Woiwodschaft KleinpolenSubstantiv

wschodniopolski adjective
związany ze wschodnią Polską, dotyczący wschodniej Polski

ostpolnischAdjektiv

Śląsk Opolski (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna stanowiąca centralną część Śląska, położona wokół miasta Opole, nad środkową i górną Odrą;
noun

Oppelner SchlesienSubstantiv

średniopolski (językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący języka średniopolskiego (1.1)
adjective

MittelpolnischAdjektiv

średniopolski (językoznawstwo, językoznawczy) historyczna forma języka polskiego używana między XVI a XVIII wiekiem;
noun

MittelpolnischSubstantiv

środkowopolski adjective
związany ze środkową Polską, dotyczący środkowej Polski

mittelpolnischAdjektiv