plac w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| plac noun wydzielona część miasta, otoczona ulicami i budynkami, zwykle wyłączona z ruchu pojazdów; | der Platz [des Platzes; die Plätze]Substantiv |
| plac budowy noun miejsce, w którym prowadzone są prace budowlane: konstrukcyjne lub rozbiórkowe; | Baustelle | BauSubstantiv |
| plac golfowy noun | der Golfplatz [des Golfplatzes; die Golfplätze]Substantiv |
| plac zabaw noun niewielki teren, często ogrodzony, specjalnie urządzony dla dzieci do zabawy; | der Spielplatz [des Spielplatzes; die Spielplätze]Substantiv |
| placebo (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) substancja lub działanie (np. zabieg chirurgiczny) obojętne, które nie mają wpływu na stan zdrowia pacjenta, podawane choremu jako terapia; noun | das Placebo [des Placebos; die Placebos]Substantiv |
| placek (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) płaski, zwykle okrągły wypiek, często słodki, z dodatkami noun | FeuerwerksbatterieSubstantiv |
| placek noun niewielki, pieczony lub smażony krążek np. z mąki lub ziemniaków | der Keks (seltener: das Keks) [des Keks(e)s; —]Substantiv |
| placek ziemniaczany (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) prosta potrawa przygotowywana ze startych ziemniaków smażonych na tłuszczu; noun | der Kartoffelpuffer [des Kartoffelpuffers; die Kartoffelpuffer]Substantiv |
| placenta plant name | die Plazenta [der Plazenta; die Plazentas, die Plazenten]plant name |
| placuszek noun | der Keks (seltener: das Keks) [des Keks(e)s; —]Substantiv |
| placyk noun | das Plätzchen [des Plätzchens; die Plätzchen]Substantiv |
| placówka (wojskowość, wojskowy) część wojsk przeznaczona do ubezpieczenia innych oddziałów na postoju noun | der Streikposten [des Streikpostens; die Streikposten]Substantiv |
| placówka noun zakład, instytucja pełniąca rolę przedstawicielstwa handlowego, dyplomatycznego lub innego ośrodka publicznego | AgencySubstantiv |
| kontemplacja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w mistycyzmie: wewnętrzna modlitwa noun | Kontemplation | MeditationSubstantiv |
| kontemplacja noun skupienie, rozmyślanie, pogrążenie w myślach | die Betrachtung [der Betrachtung; die Betrachtungen]Substantiv |
| kontemplacyjny adjective | nachdenklich [nachdenklicher; am nachdenklichsten]Adjektiv |
| kontemplacyjny adjective właściwy kontemplacji, pogrążeniu się w myślach | kontemplativ [kontemplativer; am kontemplativsten]Adjektiv |
| krowi placek (potocznie, potoczny) (żartobliwie) krowie odchody tworzące okrągłą, płaską masę, zwykle na łące lub pastwisku noun | der Kuhfladen [des Kuhfladens; die Kuhfladen]Substantiv |
