plätzchen w języku polskim

Niemiecki	Polski
das Plätzchen [des Plätzchens; die Plätzchen] Substantiv	biszkopt(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) ciastko z biszkoptu (1.1) noun placyknoun
Keks \| Plätzchen Substantiv	ciastkonoun mały, słodki wypiek, często zdobiony kremem, owocami, lukrem;

Niemiecki

Polski

das Plätzchen [des Plätzchens; die Plätzchen] Substantiv

biszkopt(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) ciastko z biszkoptu (1.1)
noun

Keks | Plätzchen Substantiv

ciastkonoun
mały, słodki wypiek, często zdobiony kremem, owocami, lukrem;

Historia wyszukiwania