od w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| odbierać verb zabierać coś z miejsca, do którego wcześniej się to zanosiło | abholen [holte ab; hat abgeholt]Verb |
| odbierać verb zabierać kogoś z jakiegoś miejsca | einsammeln [sammelte ein; hat eingesammelt]Verb |
| odbierać verb zabierać komuś coś, co miał, posiadał | berauben [beraubte; hat beraubt]Verb |
| odbijać verb o powierzchniach mających właściwości zwierciadła: odtwarzać, dawać obraz czegoś | reflektieren [reflektierte; hat reflektiert]Verb |
| odbijać verb przerywając taniec jakiejś parze, zabierać partnerkę lub partnera do tańca ze sobą | abklatschen [klatschte ab; hat abgeklatscht]Verb |
| odbijać verb uderzeniem nadawać inny kierunek czemuś będącemu w ruchu | reflektieren [reflektierte; hat reflektiert]Verb |
| odbijać verb uderzywszy o coś, o kogoś, odskakiwać lub zmieniać kierunek swego ruchu | abprallen [prallte ab; ist abgeprallt]Verb |
| odbijać się verb | prallen [prallte; hat/ist geprallt]Verb |
| odbijacz (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) elastyczny przedmiot mocowany na nabrzeżu lub na burcie statku w celu ochrony burty przed uszkodzeniem wskutek tarcia i zgniotu; noun | der Fender [des Fenders; die Fender]Substantiv |
| odbiór (elektronika, elektroniczny) wychwycenie sygnału radiowego lub telewizyjnego noun | der Empfang [des Empfang(e)s; die Empfänge] (Raum, Stelle in einem Hotel, wo sich die Gäste anmelden)Substantiv |
| odbiór (fizjologia, fizjologiczny) odczuwanie sygnałów ze zmysłów noun | der Empfang [des Empfang(e)s; die Empfänge] (Raum, Stelle in einem Hotel, wo sich die Gäste anmelden)Substantiv |
| odbiór interjection słowo używane podczas korzystania z radia na końcu wypowiedzi, aby poinformować rozmówcę o jej zakończeniu | der Schluss [des Schlusses; die Schlüsse]Interjection |
| odbiór noun wzięcie czegoś, co jest nasze lub przeznaczone dla nas, a przejściowo było w cudzych rękach (np. było pożyczone, albo przesyłane pocztą ze sklepu) | die Einnahme [der Einnahme; die Einnahmen]Substantiv |
| odbiorca noun osoba, do której dociera przekaz artystyczny, intelektualny lub informacyjny | der Empfänger [des Empfängers; die Empfänger]Substantiv |
| odbiorczyni (usługi pocztowe, kurierskie, poczta) osoba płci żeńskiej upoważniona do odbioru listu, przesyłki itp. noun | EmpfängerinSubstantiv |
| odbiornik (technologia, technika, techniczny) urządzenie elektryczne odbierające fale elektromagnetyczne noun | das Empfangsgerät [des Empfangsgerät(e)s; die Empfangsgeräte]Substantiv |
| odbiornik radiowy noun | das Radio [des Radios; die Radios]Substantiv |
| odbiornik telewizyjny noun | das Fernsehgerät [des Fernsehgerät(e)s; die Fernsehgeräte]Substantiv |
| odbitka noun | der Abklatsch [des Abklatsch(e)s; die Abklatsche]Substantiv |
| odbitka noun zapis graficzny otrzymany określoną metodą techniczną, np. odciskową, drukarską, fotochemiczną | der Abzug [des Abzug(e)s; die Abzüge]Substantiv |
| odbitka kserograficzna phrase | die Xerokopie [der Xerokopie; die Xerokopien]Phrase |
| odblask noun | der Reflex [des Reflexes; die Reflexe]Substantiv |
| odbudowa noun odnowienie, wzniesienie czegoś, co zostało zniszczone | die Restauration [der Restauration; die Restaurationen]Substantiv |
| odbudowywać verb budować ponownie; odświeżać budowle | wiederaufbauenVerb |
| odbudowywać verb powracać do swojego poprzedniego stanu | |
| odbudowywać verb przywracać do poprzedniego stanu | wiederherstellen [stellte wieder her; hat wiederhergestellt]Verb |
| odbyć verb | ableisten [leistete ab; hat abgeleistet]Verb |
| odbyt (anatomia, anatomiczny) końcowy otwór, ujście układu pokarmowego; noun | After | AnusSubstantiv |
| odbytnica (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków; noun | Mastdarm | RektumSubstantiv |
| odbytowy adjective | analAdjektiv |
| odbywać verb mieć miejsce, dziać się, dokonywać się | stattfinden [fand statt; hat stattgefunden]Verb |
| odcedzać verb | abseihen [seihte ab; hat abgeseiht]Verb |
| odcedzić | |
| odcedzić verb oddzielić od siebie płyn i znajdujące się w nim cząstki stałe | die Anspannung [der Anspannung; die Anspannungen]Verb |
| odchody (fizjologia, fizjologiczny) stałe pozostałości trawienne i ciekłe, produkty przemiany materii wydalane jako kał i mocz noun | die FäkalienSubstantiv |
| odchody połogowe (medycyna, medyczny) (fizjologia, fizjologiczny) wydzielina wydzielająca się z pochwy po porodzie noun | Wochenfluss | LochienSubstantiv |
| odchody zwierzęce noun | die Losung [der Losung; die Losungen]Substantiv |
| odchodzić (eufemistycznie) umierać verb | fortgehen [ging fort; ist fortgegangen]Verb |
| odchodzić verb | abgehen [ging ab; ist abgegangen]Verb |
| odchodzić verb oddalać się od jakiegoś miejsca | fortgehen [ging fort; ist fortgegangen]Verb |
