słownik Polsko-Niemiecki »
jezu w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| Jezu (potocznie, potoczny) wyraża zdenerwowanie, zdziwienie lub przerażenie interjection | der Herrgott [des Herrgotts; —]Interjection |
| Jezu Chryste (potocznie, potoczny) wyraża zdziwienie lub przerażenie interjection | Jesus Christus [Jesu Christi; —]Interjection |
| jezuicki (książkowy) (przenośnie, przenośnia) postępujący w sposób przebiegły, przewrotny i obłudny lub świadczący o przebiegłości, przewrotności i obłudzie adjective | jesuitischAdjektiv |
| jezuicki adjective dotyczący zakonu jezuitów albo członka tego zakonu | jesuitischAdjektiv |
| jezuita (książkowy) (przenośnie, przenośnia) człowiek przebiegły, przewrotny, obłudny noun | der Jesuit [des Jesuiten; die Jesuiten]Substantiv |
| jezuita (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu katolickiego noszącego oficjalną nazwę Towarzystwa Jezusowego; noun | der Jesuit [des Jesuiten; die Jesuiten]Substantiv |
| jezuityzm noun zakłamany i przewrotny sposób postępowania przypisywany jezuitom | Jesuitentum | JesuitismusSubstantiv |
| Jezupol (geografia, geograficzny) (administracja) osiedle typu miejskiego na zachodniej Ukrainie, położone w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie tyśmienickim, w międzyrzeczu rzek Dniestr i Bystrzyca; noun | JesupilSubstantiv |
| Jezus (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) centralna postać chrześcijaństwa; noun | der Jesus [des (des) JesusJesu; —]Substantiv |
| Jezus Chrystus (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie imię Syna Bożego; noun | Jesus Christus [Jesu Christi; —]Substantiv |
| niech będzie pochwalony Jezus Chrystus (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) katolickie pozdrowienie interjection | gelobt sei Jesus ChristusInterjection |
| Pan Jezus (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) Jezus Chrystus noun | Herr Jesu ChristSubstantiv |
