słownik Polsko-Niemiecki »

ika w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
identyfikacja (psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) utożsamianie się osoby bądź grupy z wartościami i stylem innej osoby lub grupy
noun

die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv

identyfikacja (psychologia, psychologiczny) utożsamianie się z kimś, współodczuwanie; przeżywanie przez kogoś czegoś bezpośrednio jego niedotyczącego tak, jak ktoś inny, kogo to dotyczy naprawdę
noun

die Identifizierung [der Identifizierung; die Identifizierungen]Substantiv

implikacja noun
następstwo, konsekwencja

-enSubstantiv

infografika (edukacja, edukacyjny) (poligrafia) ilustracja z niewielką ilością tekstu wyjaśniająca jakieś zagadnienie
noun

InformationsgrafikSubstantiv

intensyfikacja noun
sprawianie, że coś jest intensywniejsze, silniejsze; nasilenie czegoś

die Intensivierung [der Intensivierung; die Intensivierungen]Substantiv

interfejs użytkownika (informatyka, informatyczny) część oprogramowania odpowiadająca za interakcję między aplikacją i użytkownikiem;
noun

die AnwenderschnittstelleSubstantiv

Islamska Republika Afganistanu (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Afganistanu jako państwa;
noun

Islamische Republik AfghanistanSubstantiv

Islamska Republika Iranu (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Iranu jako państwa
noun

die Islamische Republik Iran [der Islamischen Republik Iran; —]Substantiv

Islamska Republika Mauretańska (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Mauretanii
noun

Islamische Republik MauretanienSubstantiv

Islamska Republika Pakistanu (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Pakistanu jako państwa
noun

Islamische Republik PakistanSubstantiv

kaczka dziennikarska (publikatory) nieprawdziwa, zmyślona informacja prasowa;
noun

Zeitungsente | EnteSubstantiv

kalistenika (sport, sportowy) rodzaj treningu siłowego, wykonywanego w oparciu o ćwiczenia wykorzystujące ciężar własnego ciała
noun

Calisthenics | KalisthenieSubstantiv

kamikaze (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w czasie II Wojny Światowej: żołnierz japoński przeprowadzający samobójczy atak na większego przeciwnika za pomocą silnego ładunku wybuchowego; samolot lub inny pojazd używany przez tego żołnierza;
noun

der Selbstmordattentäter [des Selbstmordattentäters; die Selbstmordattentäter]Substantiv

kamikaze (przenośnie, przenośnia) samobójca atakujący w analogiczny sposób jak kamikaze (1.1)
noun

der Selbstmordattentäter [des Selbstmordattentäters; die Selbstmordattentäter]Substantiv

klasyfikacja noun
ocena kogoś lub czegoś w skali porównawczej

RatingSubstantiv

klasyfikacja noun
systematyczny podział czegoś (przedmiotów lub zjawisk) na klasy, działy, poddziały itp. według określonej zasady

die Klassifikation [der Klassifikation; die Klassifikationen]Substantiv

klasyfikacja noun
zaklasyfikowanie danego zjawiska lub przedmiotu do odpowiedniej klasy, grupy itp.

die Klassifikation [der Klassifikation; die Klassifikationen]Substantiv

klika (matematyka, matematyczny) część grafu, w której każdy wierzchołek jest połączony z każdym różnym od niego;
noun

die Clique [der Clique; die Cliquen]Substantiv

klika (socjologia, socjologiczny) grupa ludzi powiązanych wspólnymi interesami i wspierających się wzajemnie, wbrew interesowi szerszej grupy, do której należą;
noun

die klickeSubstantiv

klika phrase

der Klüngel [des Klüngels; die Klüngel]Phrase

klikać (informatyka, informatyczny) naciskać przycisk myszy komputerowej
verb

klicken [klickte; hat geklickt]Verb

klinika (architektura, architektoniczny) budynek będący siedzibą kliniki (1.1)
noun

die Klinik [der Klinik; die Kliniken]Substantiv

klinika (medycyna, medyczny) (edukacja, edukacyjny) specjalistyczny oddział szpitalny działający przy uczelni lub instytucie naukowym;
noun

die Klinik [der Klinik; die Kliniken]Substantiv

kodyfikacja (językoznawstwo, językoznawczy) formalne uregulowanie norm danego języka w wydawnictwach normatywnych;
noun

die Kodifikation [der Kodifikation; die Kodifikationen]Substantiv

kodyfikacja noun
ujęcie czegoś w spójny system;

die Kodifikation [der Kodifikation; die Kodifikationen]Substantiv

komplikacja noun
dodatkowa, nieprzewidziana wcześniej trudność wymuszająca odstępstwo od założeń

KomplizierungSubstantiv

komunikacja noun
ogół działań składających się na utrzymanie łączności między danymi miejscami; drogi, szlaki i środki lokomocji służące do utrzymywania tej łączności;

Kommunikation | VerkehrSubstantiv

komunikacyjny adjective
związany z komunikacją, dotyczący komunikacji

Verkehr | kommunikativAdjektiv

komunikat noun
wiadomość przekazywana przez nadawcę odbiorcy; wymieniana informacja.

die Bekanntmachung [der Bekanntmachung; die Bekanntmachungen]Substantiv

komunikator (informatyka, informatyczny) program komputerowy pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów pomiędzy komputerami;
noun

KommunikationsprogrammSubstantiv

Kooperacyjna Republika Gujany (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Gujany
noun

Kooperative Republik GuyanaSubstantiv

kopernikański adjective
związany z kopernikanizmem – nauką, poglądami głoszonymi przez Kopernika

kopernikanischAdjektiv

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (geografia, geograficzny) oficjalna nazwa Korei Północnej;
noun

Demokratische Volksrepublik KoreaSubstantiv

kostka Rubika noun
zabawka logiczna o kształcie sześcianu;

der Zauberwürfel [des Zauberwürfels; die Zauberwürfel]Substantiv

kraje tropikalne noun

die Tropen [—; die Tropen]Substantiv

krewni i znajomi królika (związek frazeologiczny) (żartobliwie) duża liczba osób, zwykle o małych wpływach, ale powiązanych z kimś ważnym
noun

Freunde und FamilieSubstantiv

kriogenika

Kryotechnik

kriotechnika

Kryotechnik

królikarnia noun

der Kaninchenstall [des Kaninchenstall(e)s; die Kaninchenställe]Substantiv

kronika (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rodzaj księgi, w której wydarzenia prezentowane są zwykle w porządku chronologicznym;
noun

die Chronik [der Chronik; die Chroniken]Substantiv

2345