Polski | Niemiecki |
---|---|
herbata (botanika, botaniczny) wiecznie zielona roślina z rodzaju Camellia, zwłaszcza Camellia sinensis, uprawiana dla herbaty (1.2); noun | der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv |
herbata (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój, napar z innych ziół i owoców noun | der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv |
herbata (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój, napar z suszu (1.2); noun | der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv |
herbata noun susz z pąków lub liści służący do przygotowania herbaty (1.3) | der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv |
herbata chińska (botanika, botaniczny) Camellia sinensis, roślina z rodziny herbatowatych, której liście i pączki są wykorzystywane do przygotowywania herbaty noun | TeepflanzeSubstantiv |
biała herbata noun herbata powstająca z młodych pączków i pochodząca z chińskich prowincji | weißer TeeSubstantiv |
czarna herbata (spożywczy) najpopularniejszy w Europie rodzaj herbaty wyprodukowany ze sfermentowanych liści Camellia sinensis noun | schwarzer TeeSubstantiv |
zielona herbata (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej, które zostały poddane minimalnemu utlenianiu w czasie przetwarzania noun | grüner Tee | GrünteeSubstantiv |