słownik Polsko-Niemiecki »
fonograf w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| fonograf (historia, historyczny, historycznie) (technologia, technika, techniczny) dawne urządzenie nagrywające i odtwarzające dźwięk, zwykle z zastosowaniem na woskowych płyt lub wałków; noun | der Phonograph [des Phonographen; die Phonographen]Substantiv |
| fonograf (historia, historyczny, historycznie) (technologia, technika, techniczny) dawny, prymitywny gramofon do płyt noun | der Phonograph [des Phonographen; die Phonographen]Substantiv |
| fonografia noun zapisywanie dźwięków na nośnikach danych np. płytach kompaktowych albo kasetach mangetofonowych | |
| fonograficzny (technologia, technika, techniczny) związany z fonografem, dotyczący fonografu adjective | Tonträger | phonographischAdjektiv |
| fonograficzny adjective związany z fonografią, dotyczący fonografii | phonographischAdjektiv |
