phonograph w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Phonograph [des Phonographen; die Phonographen] Substantiv	fonograf(historia, historyczny, historycznie) (technologia, technika, techniczny) dawne urządzenie nagrywające i odtwarzające dźwięk, zwykle z zastosowaniem na woskowych płyt lub wałków; noun fonograf(historia, historyczny, historycznie) (technologia, technika, techniczny) dawny, prymitywny gramofon do płyt noun
Phonographie \| Tonaufnahme \| Tonaufzeichnung Substantiv	fonografianoun zapisywanie dźwięków na nośnikach danych np. płytach kompaktowych albo kasetach mangetofonowych
phonographisch Adjektiv	fonograficznyadjective związany z fonografią, dotyczący fonografii
Tonträger \| phonographisch Adjektiv	fonograficzny(technologia, technika, techniczny) związany z fonografem, dotyczący fonografu adjective

Historia wyszukiwania