słownik Polsko-Niemiecki »

europ w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
europ (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu "Eu" i liczbie atomowej 63;
noun

das Europium [des Europiums; —]Substantiv

Europa (astronomia, astronomiczny) jeden z księżyców Jowisza;
noun

EuropaSubstantiv

Europa (astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 52;
noun

EuropaSubstantiv

Europa (geografia, geograficzny) część świata położona na półkuli północnej, stanowiąca razem z Azją kontynent zwany Eurazją;
noun

EuropaSubstantiv

Europa (mitologia grecka) królewna tyryjska i królowa kreteńska, córka Agenora i kochanka Zeusa oraz matka Minosa, Radamantysa i Sarpedona;
noun

EuropaSubstantiv

Europa Południowa (geografia, geograficzny) różnie definiowany region znajdujący się na południe od Europy Środkowej
noun

SüdeuropaSubstantiv

Europa Północna (geografia, geograficzny) różnie definiowany region znajdujący się na północ od Europy Środkowej
noun

das NordeuropaSubstantiv

Europa Wschodnia (geografia, geograficzny) różnie definiowany region znajdujący się na wschód od Europy Środkowej, graniczący z Azją;
noun

Osteuropa [Osteuropa(s); —]Substantiv

Europa Zachodnia (geografia, geograficzny) nazwa stosowana dla określenia państw zachodniej części Europy, ze względu na ich przynależność geograficzną, historyczną i kulturową;
noun

das Westeuropa [Westeuropa(s); —]Substantiv

Europa zachodnia noun

das Westeuropa [Westeuropa(s); —]Substantiv

Europa Środkowa (geografia, geograficzny) region w centralnej Europie;
noun

Mitteleuropa | ZentraleuropaSubstantiv

Europa Środkowo-Wschodnia (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) część Europy, obejmujący kraje dawnego bloku socjalistycznego;
noun

OstmitteleuropaSubstantiv

europeizacja noun
czynienie czegoś europejskim, nadawanie cech europejskich;

EuropäisierungSubstantiv

europeizować verb
czynić coś europejskim

europäisieren [europäisierte; hat europäisiert]Verb

Europejczyk noun
mieszkaniec Europy

der Europäer [des Europäers; die Europäer]Substantiv

Europejka noun
mieszkanka Europy

die Europäerin [der Europäerin; die Europäerinnen]Substantiv

Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego

Europäische Agentur für Flugsicherheit

europejski adjective
dotyczący Europy

europäisch [europäischer; am europäischsten]Adjektiv

Europejski Trybunał Praw Człowieka

Europäischer Gerichtshof für Menschenrechte

Europol noun
Europejski Urząd Policji, agencja policyjna z siedzibą w Hadze;

EuropolSubstantiv

antyeuropejski adjective
taki, który jest przeciwny lub wrogi Europie i Europejczykom

antieuropäischAdjektiv

antyeuropejski adjective
taki, który jest przejawem postawy antyeuropejskiej (1.1)

antieuropäischAdjektiv

bóbr europejski (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Castor fiber L., gatunek bobra, największego współczesnego gryzonia Eurazji;
noun

Eurasischer Biber | Europäische BiberSubstantiv

czubatka europejska (systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Lophophanes cristatus, gatunek sikorki wyróżniający się charakterystycznym czubkiem z piór na głowie;
noun

die Haubenmeise [der Haubenmeise; die Haubenmeisen]Substantiv

hymn Unii Europejskiej

Europahymne

Indoeuropejczyk (językoznawstwo, językoznawczy) członek grupy ludów posługujących się językami indoeuropejskimi;
noun

indogermanischSubstantiv

indoeuropejski (językoznawstwo, językoznawczy) wywodzący się z praindoeuropejskiej wspólnoty językowej lub stanowiący jej kontynuację
adjective

indoeuropäisch | indogermanischAdjektiv

indoeuropejskie adjective

IndoeuropäischAdjektiv

język indoeuropejski

indoeuropäische Sprache

języki indoeuropejskie

indoeuropäische Sprache

Komisja Europejska (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) organ wykonawczy Unii Europejskiej;
noun

Europäische KommissionSubstantiv

mistrzostwa Europy noun

die Europameisterschaft [der Europameisterschaft; die Europameisterschaften]Substantiv

mistrzostwo Europy (sport, sportowy) najlepszy wynik zawodnika lub drużyny w Europie w danej dyscyplinie
noun

die Europameisterschaft [der Europameisterschaft; die Europameisterschaften]Substantiv

neuropatia (medycyna, medyczny) stan chorobowy dotykający nerwy, zaburzający przewodzenie informacji ruchowych i czuciowych wzdłuż włókien nerwowych, wywołujący ból, drętwienie, mrowienie, uczucie palenia i osłabienia kończyn;
noun

die Neuropathie [der Neuropathie; die Neuropathien]Substantiv

neuropatologia noun

die Neuropathologie [der Neuropathologie; die Neuropathologien]Substantiv

neuropatyczny adjective
związany z neuropatią

neuropathischAdjektiv

neuroplastyczność noun
zdolność układu nerwowego do regeneracji i restrukturyzacji neuronów

neuronale PlastizitätSubstantiv

neuroprzekaźnik (biologia, biologiczny) substancja wydzielana przez synapsy komórek nerwowych, która umożliwia przekazywanie sygnałów pomiędzy komórkami nerwowymi
noun

der Neurotransmitter [des Neurotransmitters; die Neurotransmitter]Substantiv

Nizina Środkowoeuropejska (geografia, geograficzny) pas nizin, leżących na północ od Ardenów, Średniogórza Niemieckiego, Masywu Czeskiego i Wyżyn Polskich a na południe od mórz Północnego i Bałtyckiego;
noun

Nordeuropäische TiefebeneSubstantiv

oliwka europejska noun

der Ölbaum [des Ölbaum(e)s; die Ölbäume]Substantiv

12