dyftong w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
dyftong (językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk samogłoskowy o zmiennym przebiegu artykulacji, będący złożeniem samogłoski i półsamogłoski; przez użytkowników języka postrzegany jako złożenie dwóch samogłosek; noun	Diphthong \| ZwielautSubstantiv
dyftongiczny	diphthongisch
dyftongizacja (fonetyka, fonetyczny) proces przekształcania się samogłoski w dyftong; noun	die Diphthongierung [der Diphthongierung; die Diphthongierungen]Substantiv

Historia wyszukiwania