słownik Polsko-Niemiecki »

błąd w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
błąd noun
niezgodność z zasadami, założeniami

der Fehler [des Fehlers; die Fehler]Substantiv

błąd językowy (językoznawstwo, językoznawczy) niezamierzone odstępstwo od prawideł danej formy systemu językowego;
noun

der Sprachfehler [des Sprachfehlers; die Sprachfehler]Substantiv

błąd ortograficzny noun
błąd w pisowni – niewłaściwe napisanie wyrazu, niezgodne z przyjętymi dla danego języka normami ortograficznymi;

der Rechtschreibfehler [des Rechtschreibfehlers; die Rechtschreibfehler]Substantiv

błąd poznawczy (psychologia, psychologiczny) nieracjonalny sposób postrzegania rzeczywistości obejmujący błędy w ocenianiu prawdopodobieństwa, błędy atrybucji, stereotypy i selektywność ludzkiej pamięci;
noun

der Denkfehler [des Denkfehlers; die Denkfehler]Substantiv

błąd w obliczeniach phrase

der Rechenfehler [des Rechenfehlers; die Rechenfehler]Phrase

błądzenie jest rzeczą ludzką

Irren ist menschlich

błądzić phrase

irrlichtern [irrlichterte; hat geirrlichtert]Phrase

błądzić verb
poruszać się szukając właściwej drogi

abschweifen [schweifte ab; ist abgeschweift]Verb

błądzić verb
postępować, myśleć mylnie

schiefgehen [ging schief; ist schiefgegangen]Verb

wielbłąd (zoologia, zoologiczny) Camelus Linnaeus, duży afrykański i azjatycki ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych, z charakterystycznym jednym lub dwoma garbami;
noun

Kamel | TrampeltierSubstantiv

wielbłąd dwugarbny (zoologia, zoologiczny) Camelus ferus Przewalski, duży ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji;
noun

das Trampeltier [des Trampeltier(e)s; die Trampeltiere]Substantiv

wielbłądnik noun
poganiacz wielbłądów

der Kameltreiber [des Kameltreibers; die Kameltreiber]Substantiv

wielbłądzica (zoologia, zoologiczny) samica wielbłąda
noun

KamelstuteSubstantiv

wprowadzać w błąd verb

irreführen [führte irre; hat irregeführt]Verb

wprowadzić w błąd verb
zamierzenie lub niezamierzenie podać fałszywą, nieprawdziwą informację

irreführen [führte irre; hat irregeführt]Verb

zabłądzić verb
stracić orientację w terenie i nie móc znaleźć dalszej drogi

verirrenVerb