ze w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| żeglarz noun człowiek trudniący się żeglarstwem, uprawiający żeglarstwo dla celów rekreacyjnych lub sportowych | nauta [nautae](1st) M |
| żeglować verb przemieszczać się po wodzie środkiem transportu, szczególnie żaglowym | nāvigōverb |
| żegluga (marynarka) transport wodny noun | navigium [navigi(i)](2nd) N |
| zejman noun człowiek morza, żeglarz, marynarz starszego rocznika | nauta [nautae](1st) M |
| żel (chemia, chemiczny) galaretowata substancja, koloid mający postać sztywnej sieci, efekt zgęstnienia płynu; noun | gelu [gelus](4th) N |
| Zelandia (geografia, geograficzny) (administracja) prowincja Holandii; noun | Batavianoun |
| żelatyna (chemia, chemiczny) (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) bezbarwne ciało stałe, naturalna substancja, będąca mieszaniną białek i peptydów, pozyskiwana w drodze częściowej hydrolizy kolagenu, zawartego w skórze, chrząstkach i kościach zwierzęcych, stosowana m.in. w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i przy produkcji materiałów fotograficznych; noun | gelatinumnoun |
| żelazko noun urządzenie służące do ręcznego prasowania; | ferreusnoun |
| żelazny adjective wykonany z żelaza lub zawierający żelazo | ferreus [ferrea, ferreum]adjective |
| żelazo (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26; noun | ferrum | ferrinoun |
| żelazo (potocznie, potoczny) pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2) noun | ferrum | chalybsnoun |
| żelbetowy adjective wykonany z żelbetu | caementiciumadjective |
| zelżywość (staropolski) hańba, dyshonor noun | opprobrium [opprobri(i)](2nd) N |
| zemsta noun odwet za krzywdy | ultio [ultionis](3rd) F |
| żenada noun wstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie | poena [poenae](1st) F |
| żenić (zobacz) ożenić się verb | |
| zenit (astronomia, astronomiczny) najwyżej położony punkt na niebie; noun | cenitnoun |
| zenit (przenośnie, przenośnia) najwyższy stopień nasilenia czegoś noun | acumen [acuminis](3rd) N |
| Zenobia noun imię żeńskie; | Zenobianoun |
| Zenobiusz noun imię męskie; | Zenobiusnoun |
| Zenon noun imię męskie; | Zeno [Zenonis](3rd) M |
| żeński (biologia, biologiczny) mający narządy wytwarzające jaja, mający komórki ulegające zapłodnieniu, charakterystyczny dla samicy adjective | femininus [feminina, femininum]adjective |
| żeński adjective odnoszący się do kobiety, przeznaczony dla kobiety | femininus [feminina, femininum]adjective |
| żenujący adjective wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający | difficilis [difficile, difficilior -or -us, difficillimus -a -um]adjective |
| zepsuć verb zmienić coś na gorsze | vitio [vitiare, vitiavi, vitiatus](1st) |
| zepsuć verb zniszczyć, uszkodzić w sposób uniemożliwiający działanie | vitio [vitiare, vitiavi, vitiatus](1st) |
| zepsucie noun spowodowanie uszkodzenia, zmiany na gorsze, wadliwe | vitiationoun |
| zepsuty adjective taki, który posiada cechy moralne niezgodne z ogólnie przyjętymi w społeczeństwie normami | pravicordius | pravicorsadjective |
| żerca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kapłan słowianowierczy zajmujący się żertwą, czyli składaniem bogom ofiar; noun | sacerdos [sacerdotis](3rd) C |
| żerdź noun długa, prosta gałąź lub cienki pień | asser [asseris](3rd) M |
| zero noun liczba 0; | |
| zerwać (potocznie, potoczny) skończyć związek z kimś verb | derelinquo [derelinquere, dereliqui, derelictus](3rd) TRANS |
| zerwać verb oddzielić coś od czegoś, ciągnąć | abscindōverb |
| zerwać verb przerwać coś | abrumpōverb |
| zespół noun grupa osób realizująca wspólny cel; | manipulus [manipuli](2nd) M |
| zespół kanału nadgarstka (medycyna, medyczny) zaburzenie będące neuropatią uciskową nerwu pośrodkowego na poziomie kanału nadgarstka noun | |
| zespół muzyczny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzycy wspólnie występujący pod daną nazwą, razem tworzący określoną muzykę noun | caterva [catervae](1st) F |
| zespół Sjögrena (medycyna, medyczny) choroba autoimmunizacyjna z powstawaniem nacieków limfocytarnych w obrębie gruczołów wydzielania zewnętrznego, charakteryzująca się suchością śluzówek, zwłaszcza jamy ustnej i spojówek; noun | |
| zespolić verb połączyć trwale kilka części w jedną | aduno [adunare, adunavi, adunatus](1st) TRANS |
| zespolony (matematyka, matematyczny) będący liczbą zespoloną lub przyjmujący wartości będące liczbami zespolonymi adjective | complex [(gen.), complicis]adjective |
