słownik Polsko-Łacina »
za w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| zahamowanie (psychologia, psychologiczny) odczuwanie trudności w nawiązywaniu relacji i wyrażaniu uczuć noun | moles [molis](3rd) F |
| zaimek (gramatyka) część mowy, która zastępuje rzeczownik, przymiotnik, liczebnik lub przysłówek i pełni ich funkcje w zdaniu; noun | |
| zaimek dzierżawczy (gramatyka) zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy noun | |
| zaimek pytajny (gramatyka) zaimek tworzący pytanie noun | |
| zaimek względny (gramatyka) zaimek, który zastępuje wyraz określający obiekt lub jego właściwości noun | |
| zainteresować verb wzbudzić w kimś zainteresowanie | faenusverb |
| zainteresowanie noun zaciekawienie jakąś rzeczą, obiektem lub osobą | faenus [faenoris](3rd) N |
| zaiste (dawniej, dawny) partykuła podkreślająca prawdziwość wypowiadanego sądu | |
| Zając (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; noun | Lepus [leporis](3rd) M |
| zając (zoologia, zoologiczny) (potocznie, potoczny) szarak, przedstawiciel jednego z gatunków zajęcy (1.1); noun | lepus [leporis](3rd) M |
| zając (zoologia, zoologiczny) dziki, roślinożerny ssak polny z długimi uszami; noun | lepus [leporis](3rd) M |
| zając bielak (zoologia, zoologiczny) Lepus timidus, gatunek ssaka z rodziny zającowatych; noun | Lepus timidusnoun |
| zajączek (zoologia, zoologiczny) Nesolagus, rodzaj ssaka z rodziny zającowatych; noun | Nesolagusnoun |
| zajad (potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) nadżerka skórna w kąciku ust spowodowana infekcją bakteryjną lub grzybiczną noun | |
| zajadać (potocznie, potoczny) jeść z apetytem, ze smakiem verb | epulor [epulari, epulatus sum](1st) DEP |
| zajadek domowy (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad z gatunku zajadek domowy (1.1) noun | |
| zajadek domowy (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Reduvius personatus Linnaeus, gatunek owada z rzędu pluskwiaków, zamieszkującego domy mieszkalne; noun | |
| zajadle adverb w sposób zajadły | ācriteradverb |
| zajadły adjective uparcie, zawzięcie walczący przeciwko komuś, czemuś; nieustępliwy | acerbus [acerba -um, acerbior -or -us, acerbissimus -a -um]adjective |
| zajazd (przestarzałe, przestarzały) droga, którą podjeżdża się pod dom noun | caupōnanoun |
| zajazd (przestarzałe, przestarzały) plac, na którym zatrzymują się podjeżdżające pod dom pojazdy noun | caupōnanoun |
| zajazd noun karczma ze stajnią i wozownią dla koni i powozów, a współcześnie parkingiem | caupōnanoun |
| zajęcia (edukacja, edukacyjny) systematyczne lekcje, wykłady, ćwiczenia noun | actiōnoun |
| zajęcie noun praca, robota, czynność, zajmowanie się czymś | negotium [negoti(i)](2nd) N |
| zajęczy adjective charakterystyczny dla zająca; dotyczący, odnoszący się do zająca, wykonany ze skóry, futra, mięsa zająca | leporinaadjective |
| zajęty adjective taki, który wykonuje pilnie jakieś zajęcie, czynność | occupatus [occupata, occupatum]adjective |
| zajezdnia noun miejsce nocnego postoju pojazdów komunikacji publicznej; | hortinoun |
| zajmować verb użytkować pomieszczenie | occupo [occupare, occupavi, occupatus](1st) |
| zajrzeć verb popatrzeć do środka czegoś | spectareverb |
| zajść (potocznie, potoczny) zajść w ciążę verb | statusverb |
| zajść verb wydarzyć się | accidōverb |
| zakapior noun agresywny człowiek skłonny do zaczepek, bójek | rixātornoun |
| zakąska noun potrawa, niewielkie danie podawane przed głównym posiłkiem lub do wódki | gustātiōnoun |
| zakątek noun miejsce położone na uboczu | ferdingusnoun |
| zakaz noun zabronienie czegoś komuś | prohibitio [prohibitionis](3rd) F |
| zakazać (zobacz) zakazywać verb | interdico [interdicere, interdixi, interdictus](3rd) |
| zakażać verb powodować dostawanie się drobnoustrojów chorobotwórczych do organizmu | contamino [contaminare, contaminavi, contaminatus](1st) TRANS |
| zakażenie (medycyna, medyczny) wniknięcie chorobotwórczego drobnoustroju do organizmu noun | infectionoun |
| zakaźny (medycyna, medyczny) wywołujący zakażenie adjective | infectiosusadjective |
| zakazywać verb zabraniać, ustanawiać regułę niewykonywania określonych czynności | interdico [interdicere, interdixi, interdictus](3rd) |
