wiec w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| nie wszystko złoto, co się świeci nie wszystko, co na pozór wydaje się idealne, jest takie w rzeczywistości | |
| niegodziwiec (książkowy) ktoś niegodziwy, zły, nieuczciwy, nikczemny noun | carnifex [carnificis]noun |
| obcokrajowiec noun osoba pochodząca z innego kraju | advena [advenae]noun |
| obrzydliwiec (potocznie, potoczny) osoba mająca w zwyczaju robienie rzeczy obrzydliwych; osoba oceniana negatywnie, wzbudzająca niesmak lub obrazę, obrzydzenie noun | frustum [frusti]noun |
| odrzutowiec (lotnictwo, lotniczy) samolot, który ma silnik odrzutowy – wykorzystujący energię odrzutu gazów spalinowych; noun | gagatesnoun |
| oświecać (podniośle) uświadamiać coś komuś verb | claro [clarare, claravi, claratus]verb |
| oświecać (przestarzałe, przestarzały) rzucać światło verb | claro [clarare, claravi, claratus]verb |
| Oświęcim (geografia, geograficzny) miasto w Polsce w województwie małopolskim; noun | Osvecimianoun |
| owieczka (potocznie, potoczny) (zdrobniale) od: owca noun | ovicula [oviculae]noun |
| owieczka (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek chrześcijańskiej wspólnoty religijnej noun | ovicula [oviculae]noun |
| owieczka noun młoda owca | ovicula [oviculae]noun |
| pigwowiec (botanika, botaniczny) rodzaj krzewu o skórzastych liściach i aromatycznych owocach noun | cotoniumnoun |
| podwieczorek noun posiłek między obiadem a kolacją | decoctum [decocti]noun |
| pokojowiec (historia, historyczny, historycznie) służący dworski noun | pedisequa [pedisequae]noun |
| poświęcać (książkowy) oddawać coś w ofierze; wyrzekać się czegoś dla czyjegoś dobra verb | immolo [immolare, immolavi, immolatus]verb |
| poświęcać verb oddawać czemuś uwagę, kierować uwagę na coś, wyrażać zainteresowanie | dedereverb |
| poświęcać verb zajmować się czymś, zwłaszcza zawodowo, oddawać swój czas jakiemuś celowi | addīcōverb |
| poświęcenie (książkowy) oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra noun | condono [condonare, condonavi, condonatus]noun |
| poświęcenie (książkowy) pełen bohaterstwa czyn; ofiara noun | condono [condonare, condonavi, condonatus]noun |
| poświęcenie (szachy, pojęcie szachowe) celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd. noun | condono [condonare, condonavi, condonatus]noun |
| poświęcenie noun skierowanie na coś uwagi, wyrażenie zainteresowania czymś | dēvōtiōnoun |
| przedwieczny adjective bardzo stary; taki, który istniał już przed wiekami | primaevus [primaeva, primaevum]adjective |
| przemysłowiec noun właściciel zakładu przemysłowego | industrialis [industrialis, industriale]noun |
| psiogłowiec (mitologia, mitologiczny) fantastyczna istota mająca ciało człowieka i głowę psa, żyjąca według średniowiecznych legend w odległych krainach noun | canicapitusnoun |
| rdzewieć (technologia, technika, techniczny) o metalu: niszczeć poprzez utlenianie się verb | robiginoverb |
| skrótowiec (językoznawstwo, językoznawczy) słowo utworzone przez skrócenie wyrażenia składającego się z dwóch lub więcej słów; noun | abbreviātiōnoun |
| śmigłowiec (lotnictwo, lotniczy) statek powietrzny z wirnikiem umieszczonym nad kadłubem, poruszającym się w płaszczyźnie równoległej do ziemi noun | helicopterum [helicopteri]noun |
| sowiecki adjective radziecki, dotyczący Związku Radzieckiego (Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich) | sovieticusadjective |
| spiskowiec noun uczestnik spisku | insidiātornoun |
| sportowiec (sport, sportowy) osoba (kobieta lub mężczyzna), która zawodowo lub amatorsko uprawia jakiś sport noun | athlētanoun |
| średniowiecze noun epoka w historii i kulturze europejskiej, obejmująca okres między starożytnością a czasami nowożytnymi; | media temporanoun Medium Aevumnoun |
| średniowieczny adjective pochodzący ze średniowiecza, związany ze średniowieczem, dotyczący średniowiecza | mediaevalis [mediaevalis, mediaevale]adjective |
| staroświecki adjective wywodzący się ze starych czasów, obecnie niemodny, niepopularny | priscus [prisca, priscum]adjective |
| świeca noun przedmiot z wosku, parafiny lub stearyny mający knot, chemiczne źródło światła; | candela [candelae]noun |
| świeca zapłonowa (technologia, technika, techniczny) (motoryzacja) element zapłonu silnika benzynowego; noun | candela [candelae]noun |
| święcenie noun nadawanie świętego charakteru | circus [circi]noun |
| święcić verb czynić świętym, nakładać charakter sakralny | consecrōverb |
| świecić verb emitować, produkować światło | lūceōverb |
| święcić verb traktować jako święto, obchodzić uroczyście | celebrōverb |
