słownik Polsko-Łacina »
ta w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| akrobata noun człowiek wykonujący akrobacje, zwykle w cyrku lub sporcie | cernuus [cernui](2nd) M |
| akwaforta (sztuka) grafika wykonana techniką akwaforty (1.1) noun | aqua fortisnoun |
| akwaforta (sztuka) technika trawienia płyt z naniesionym rysunkiem i wykonywania z nich odbitek; noun | aqua fortisnoun |
| Akwinata (historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przydomek Tomasza z Akwinu, świętego Kościoła katolickiego; noun | Aquinasnoun |
| Akwitańczyk noun mieszkaniec Akwitanii | Aquitanusnoun |
| Akwitania (geografia, geograficzny) kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji ze stolicą w Bordeaux; noun | Aquitania [Aquitaniae](1st) F |
| Alberta (geografia, geograficzny) (administracja) jedna z dziesięciu prowincji kanadyjskich; noun | Albertanoun |
| aleksandretta obrożna (ornitologia, ornitologiczny) Psittacula krameri, gatunek ptaka z rodziny papug wschodnich, występujący m.in. w środkowej Afryce i na Półwyspie Indyjskim; noun | |
| alfabeta (dawniej, dawny) (żartobliwie) (ironicznie) człowiek prawie niepiśmienny, znający tylko alfabet noun | abecedarium [abecedarii](2nd) N |
| alpinista noun osoba uprawiająca alpinizm; | oribatanoun |
| altanka (ogrodnictwo, ogrodniczy) mały, letni domek, zwłaszcza na ogrodzie działkowym noun | trichila [trichilae](1st) F |
| Aluta (geografia, geograficzny) rzeka w Rumunii, lewy dopływ Dunaju; noun | Aluta | Alutusnoun |
| Amoryta (historia, historyczny, historycznie) przedstawiciel zachodniosemickiego plemienia, które na przełomie III i II tysiąclecia p.n.e. opanowało większość Mezopotamii; noun | Amorrhaeusnoun |
| amputacja (medycyna, medyczny) operacyjne lub wypadkowe usunięcie części lub całego narządu, zwykle kończyny; noun | amputatio [amputationis](3rd) F |
| amputacyjny (medycyna, medyczny) związany z amputacją; służący do amputacji adjective | amputatioadjective |
| analfabeta (edukacja, edukacyjny) człowiek dorosły nieumiejący czytać ani pisać, czyli nieznający alfabetu noun | illitteratusnoun |
| Anastazja noun imię żeńskie; | Anastasianoun |
| Anastazy noun imię męskie; | Anastasiusnoun |
| anegdota noun krótkie, zabawne opowiadanie o prawdziwym wydarzeniu z czyjegoś życia | fabella [fabellae](1st) F |
| ankieta (statystyka, statystyczny) zbieranie danych na jakiś temat za pomocą formularza noun | aspicionoun |
| annalista (historia, historyczny, historycznie) piszący annały noun | chronographus [chronographi](2nd) M |
| antaba (dawniej, dawny) ozdobny uchwyt na skrzyniach lub jako kołatka na drzwiach i bramach; noun | afficiōnoun |
| antaba noun sztaba z metalu zamykająca bramę lub drzwi | pessulus [pessuli](2nd) M |
| antagonistyczny (książkowy) przeciwstawiający się komuś, czemuś, wzajemnie sobie niechętny, wrogi, zwalczający siebie nawzajem adjective | infestus [infesta -um, infestior -or -us, infestissimus -a -um]adjective |
| antagonizm noun wzajemna wrogość, sprzeczność, przeciwstawność sił, zasad, osób | antagonismusnoun |
| Antananarywa (geografia, geograficzny) stolica Madagaskaru; noun | Antananarivonoun |
| Antares (astronomia, astronomiczny) najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Skorpiona; noun | Antaresnoun |
| antarktyczny (geografia, geograficzny) związany z Antarktyką adjective | antarcticus [antarctica, antarcticum]adjective |
| Antarktyda (geografia, geograficzny) kontynent, na którym znajduje się biegun południowy; noun | Antarcticanoun |
| Antarktyka (geografia, geograficzny) rejon globu ziemskiego od bieguna południowego do 60° szerokości geograficznej południowej, obejmujący Antarktydę, jej lądolód oraz otaczające je wody; noun | Antarcticanoun |
| aorta (anatomia, anatomiczny) główna i największa tętnica człowieka; noun | aortanoun |
| Aosta (geografia, geograficzny) (administracja) miasto we Włoszech, stolica najmniejszego włoskiego regionu Doliny Aosty; noun | |
| apartament noun wielopokojowe mieszkanie o wysokim standardzie | diaeta [diaetae](1st) F |
| apokatastaza (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) koncepcja końcowej i ostatecznej odnowy całego stworzenia poprzez przywrócenie mu pierwotnej doskonałości i bezgrzeszności; noun | apocatastasis [apocatastasis](3rd) F |
| apostata noun osoba, która porzuciła swoją religię albo jej przekonania i zasady | apostata [apostatae](1st) M |
| apostatka noun kobieta, która porzuciła swoją religię albo jej przekonania i zasady | apostatrix [apostatricis](3rd) F |
| apostazja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) porzucenie jakiejś wiary religijnej; noun | apostasia [apostasiae](1st) F |
| aprobata noun uznanie czegoś za dobre, słuszne, właściwe; akceptacja, zgoda, pochwała | approbatio [approbationis](3rd) F |
| archimandryta (kościelny) przełożony klasztoru w katolickich Kościołach wschodnich noun | archimandrita [archimandritae](1st) M |
| archimandryta noun w okresie wczesnego chrześcijaństwa: opiekun klasztorów na terenie danej diecezji | archimandrita [archimandritae](1st) M |
