Polski | Łacina |
---|---|
sługa (dawniej, dawny) osoba, która usługuje noun | minister [ministri]noun servus [servi]noun |
obsługa noun czynność obchodzenia się z czymś lub kimś | prodessendumnoun |
obsługa noun zespół osób upoważnionych do zajmowania się czymś | baculum [baculi]noun |
posługa (kościelny) w Kościele urząd powierzany wiernemu świeckiemu dla wypełnienia określonych zadań, przede wszystkim podczas liturgii lub w związku z nią; noun | ministerium [ministeri(i)]noun |
posługacz noun mężczyzna, którego zadaniem jest wykonywanie cięższych prace pomocniczych, (na przykład) w szpitalu lub pensjonacie | famulus [famuli]noun |
przysługa noun grzeczność wyświadczona komuś | amicitia [amicitiae]noun |
usługa noun działalność gospodarcza służąca zaspokajaniu potrzeb ludzi | officium [offici(i)]noun |
usługa noun okazana pomoc | officium [offici(i)]noun |
zasługa noun godny docenienia, wartościowy rezultat czyjegoś działania | pretium [preti(i)]noun |