słownik Łacino-Polski »

officium w języku polskim

ŁacinaPolski
officium [offici(i)] noun

biuronoun
budynek lub pomieszczenie, w którym są wykonywane prace administracyjne, umysłowe, są zbierane i przetwarzane informacje;

dyżurnoun
pełnienie obowiązków społecznych lub zawodowych w przedziale czasu, na określonych warunkach

emploi(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) typ ról, w których specjalizuje się aktor
noun

kancelaria(urzędowy) komórka organizacyjna zajmująca się pismami urzędowymi;
noun

obowiązeknoun
nakaz, konieczność wykonania czegoś, czasami też pod groźbą kary

oficjum(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) urząd kościelny
noun

referatnoun
dział instytucji, który zajmuje się określonymi sprawami

urząd(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół osób i środków potrzebnych do wykonywania zadań organu administracji publicznej;
noun

usługanoun
działalność gospodarcza służąca zaspokajaniu potrzeb ludzi

usługanoun
okazana pomoc

zawódnoun
czynność, którą ktoś wykonuje, by zdobyć pieniądze

officium [offici(i)] adjective

obowiązkowyadjective
będący czyimś obowiązkiem