słownik Polsko-Łacina »
sąd w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem noun | |
| sądowy adjective związany z sądem (instytucją) | iūdiciālisadjective |
| sądzić verb mieć o czymś jakieś zdanie | arbitror [arbitrari, arbitratus sum](1st) DEP |
| sądzić verb oceniać, jak należy zakwalifikować określony stan rzeczy z punktu widzenia prawa | judico [judicare, judicavi, judicatus](1st) |
| nierozsądek noun brak rozsądku | alogia [alogiae](1st) F |
| nierozsądnie adverb w sposób nierozsądny | improspecteadverb |
| nierozsądny adjective bez rozsądku | imprudens [imprudentis (gen.), imprudentior -or -us, imprudentissimus -a -um]adjective |
| przesąd noun wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków; | superstitio [superstitionis](3rd) F |
| przesądny adjective wierzący w przesądy; też: będący objawem przesądów | superstitiosus [superstitiosa, superstitiosum]adjective |
| przesądzać verb osądzać z góry | praeiudicoverb |
| rozsądek noun intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; | sensus [sensus](4th) M |
| rozsądnie adverb w sposób rozsądny | sapienteradverb |
| rozsądny adjective taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny | sapiens [sapientis (gen.), sapientior -or -us, sapientissimus -a -um]adjective |
| zdrowy rozsądek noun rzeczowe myślenie | sensus communisnoun |
