słownik Polsko-Łacina »
pycha w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| pycha noun nadmierne przekonanie o własnej doskonałości | superbia [superbiae]noun |
| odpychający adjective taki, który wzbudza niechęć; zrażający do siebie | taeter [taetra, taetrum]adjective |
| odpychać verb oddalać pchnięciem | antīquāreverb |
| odpychać verb powodować niechęć | prōturbōverb |
| popychać verb przemieszczać coś, pchając to | pello [pellere, pepuli, pulsus]verb |
| wpychać (potocznie, potoczny) dostawać się gdzieś bez zaproszenia, na siłę, podstępem verb | conflictus [conflictus]verb |
