Polski | Łacina |
---|---|
podpalacz noun człowiek umyślnie wzniecający pożar | incendiāriusnoun |
podpalenie noun umyślne podłożenie ognia mające na celu wywołanie pożaru; | incendium [incendi(i)](2nd) N |
podparcie noun rzecz, która podpiera coś, utrzymuje we właściwej pozycji | firmāmentumnoun |
podpierać verb dawać podparcie, aby coś nie przewróciło się, nie opadło | requiēsverb |
podpierać verb służyć za podparcie | firmāmentumverb |
podpierać verb wzmacniać jakąś tezę | firmāmentumverb |
podpieracz ścian (przenośnie, przenośnia) (rzadki, rzadko używany) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba nie tańcząca na imprezach, nie mająca ochoty na włączanie się do działań grupy noun | īriōnoun |
podpis noun własnoręcznie napisane imię i nazwisko (lub symbol) | signaturanoun |
podpisywać verb pisać swoje imię i nazwisko | subscribōverb |
podpisywać verb składać swój podpis na dokumencie – np. jako akceptację, uwiarygodnienie, poświadczenie | subscribōverb |
podpora (architektura, architektoniczny) wąski, wysoki element konstrukcyjny podtrzymujący np. sufit; noun | firmāmentumnoun |
podporządkowywać verb poddawać czyjejś władzy | redūcōverb |
podporządkowywać verb uznawać czyjąś władzę | submitto [submittere, submisi, submissus](3rd) |
podpuszczka (biochemia, biochemiczny) (fizjologia, fizjologiczny) (spożywczy) enzym trawienny wchodzący w skład soku żołądkowego, powodujący ścinanie się białka mleka, używany w mleczarstwie do produkcji serów; noun | coagulum [coaguli](2nd) N |
podrabiać verb wykonywać kopię czegoś mającą uchodzić za oryginał | camīnusverb |
podrażnienie (medycyna, medyczny) powierzchniowy stan zapalny wywołany przez czynnik drażniący noun | irritatio [irritationis](3rd) F |
podrażnienie (psychologia, psychologiczny) stan wywołanego czymś, przez kogoś zdenerwowania noun | irritatio [irritationis](3rd) F |
podręcznik noun książka służąca do nauki, podająca wiedzę z jakiejś dziedziny; | |
podręczny adjective łatwo dostępny, możliwy do użycia w każdej chwili lub każdych okolicznościach | manusadjective |
podróż noun długotrwałe przemieszczanie się z jednego miejsca do drugiego | iter [itineris](3rd) N |
podróżniczka | |
podróżnik noun ktoś, kto podróżuje, jest w podróży (szczególnie często) | peregrinus [peregrini](2nd) C |
podróżny noun osoba, która podróżuje lub udaje się w podróż | peregrinus [peregrini](2nd) C |
podróżny adjective związany z podróżą, dotyczący podróży | ambuloadjective |
podróżować verb przebywać drogę w celu odwiedzenia odległego miejsca | itinerorverb |
podrywać (potocznie, potoczny) zagadywać inną osobę i starać się zainteresować ją sobą w celach romantycznych lub erotycznych; uwodzić verb | venariverb |
podrywacz (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) mężczyzna starający się uwieść kobietę noun | amator [amatoris](3rd) M |
podrząd (biologia, biologiczny) (systematyka) kategoria systematyczna niższa od rzędu; grupa powstała z podzielenia rzędu na niższe; noun | subordonoun |
podrzędny (gramatyka) występujący w związku zależności jako element podporządkowany elementowi nadrzędnemu adjective | subiectusadjective |
podrzędny adjective zajmujący w stosunku do innych niższą pozycję | mediocris [mediocris, mediocre]adjective |
podrzucać verb rzucać coś w górę na niezbyt dużą wysokość | iactusverb |
podrzucać verb zostawiać coś komuś ukradkiem | ponōverb |
podrzutek noun dziecko opuszczone przez rodziców i podrzucone obcym ludziom | cambiōnoun |
podrzynać verb ciąć, rżnąc od spodu | scalpereverb |
podskakiwać verb dokonywać ruchy w górę, wyraźnie odbijając się od podłoża | salireverb |
podskakiwać verb powiększać się szybko i znacznie | accrescereverb |
podskakiwać verb szybko podnosić się, wykonywać drgania | initiumverb |
podskakiwać verb wykonywać skok niezbyt wysoko | salitoverb |
podskok noun wybicie się w górę, w miejscu, na niewielką wysokość | saltus [saltus](4th) M |
podskórny adjective umiejscowiony pod skórą | intercus [(gen.), intercutis]adjective |