słownik Polsko-Łacina »

pod w języku łacina

PolskiŁacina
podpalacz noun
człowiek umyślnie wzniecający pożar

incendiāriusnoun

podpalenie noun
umyślne podłożenie ognia mające na celu wywołanie pożaru;

incendium [incendi(i)](2nd) N
noun

podparcie noun
rzecz, która podpiera coś, utrzymuje we właściwej pozycji

firmāmentumnoun

podpierać verb
dawać podparcie, aby coś nie przewróciło się, nie opadło

requiēsverb

podpierać verb
służyć za podparcie

firmāmentumverb

podpierać verb
wzmacniać jakąś tezę

firmāmentumverb

podpieracz ścian (przenośnie, przenośnia) (rzadki, rzadko używany) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba nie tańcząca na imprezach, nie mająca ochoty na włączanie się do działań grupy
noun

īriōnoun

podpis noun
własnoręcznie napisane imię i nazwisko (lub symbol)

signaturanoun

podpisywać verb
pisać swoje imię i nazwisko

subscribōverb

podpisywać verb
składać swój podpis na dokumencie – np. jako akceptację, uwiarygodnienie, poświadczenie

subscribōverb

podpora (architektura, architektoniczny) wąski, wysoki element konstrukcyjny podtrzymujący np. sufit;
noun

firmāmentumnoun

podporządkowywać verb
poddawać czyjejś władzy

redūcōverb

podporządkowywać verb
uznawać czyjąś władzę

submitto [submittere, submisi, submissus](3rd)
verb

podpuszczka (biochemia, biochemiczny) (fizjologia, fizjologiczny) (spożywczy) enzym trawienny wchodzący w skład soku żołądkowego, powodujący ścinanie się białka mleka, używany w mleczarstwie do produkcji serów;
noun

coagulum [coaguli](2nd) N
noun

podrabiać verb
wykonywać kopię czegoś mającą uchodzić za oryginał

camīnusverb

podrażnienie (medycyna, medyczny) powierzchniowy stan zapalny wywołany przez czynnik drażniący
noun

irritatio [irritationis](3rd) F
noun

podrażnienie (psychologia, psychologiczny) stan wywołanego czymś, przez kogoś zdenerwowania
noun

irritatio [irritationis](3rd) F
noun

podręcznik noun
książka służąca do nauki, podająca wiedzę z jakiejś dziedziny;

līber definitivusnoun

podręczny adjective
łatwo dostępny, możliwy do użycia w każdej chwili lub każdych okolicznościach

manusadjective

podróż noun
długotrwałe przemieszczanie się z jednego miejsca do drugiego

iter [itineris](3rd) N
noun

podróżniczka

viatrix

podróżnik noun
ktoś, kto podróżuje, jest w podróży (szczególnie często)

peregrinus [peregrini](2nd) C
noun

podróżny noun
osoba, która podróżuje lub udaje się w podróż

peregrinus [peregrini](2nd) C
noun

podróżny adjective
związany z podróżą, dotyczący podróży

ambuloadjective

podróżować verb
przebywać drogę w celu odwiedzenia odległego miejsca

itinerorverb

podrywać (potocznie, potoczny) zagadywać inną osobę i starać się zainteresować ją sobą w celach romantycznych lub erotycznych; uwodzić
verb

venariverb

podrywacz (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) mężczyzna starający się uwieść kobietę
noun

amator [amatoris](3rd) M
noun

podrząd (biologia, biologiczny) (systematyka) kategoria systematyczna niższa od rzędu; grupa powstała z podzielenia rzędu na niższe;
noun

subordonoun

podrzędny (gramatyka) występujący w związku zależności jako element podporządkowany elementowi nadrzędnemu
adjective

subiectusadjective

podrzędny adjective
zajmujący w stosunku do innych niższą pozycję

mediocris [mediocris, mediocre]adjective

podrzucać verb
rzucać coś w górę na niezbyt dużą wysokość

iactusverb

podrzucać verb
zostawiać coś komuś ukradkiem

ponōverb

podrzutek noun
dziecko opuszczone przez rodziców i podrzucone obcym ludziom

cambiōnoun

podrzynać verb
ciąć, rżnąc od spodu

scalpereverb

podskakiwać verb
dokonywać ruchy w górę, wyraźnie odbijając się od podłoża

salireverb

podskakiwać verb
powiększać się szybko i znacznie

accrescereverb

podskakiwać verb
szybko podnosić się, wykonywać drgania

initiumverb

podskakiwać verb
wykonywać skok niezbyt wysoko

salitoverb

podskok noun
wybicie się w górę, w miejscu, na niewielką wysokość

saltus [saltus](4th) M
noun

podskórny adjective
umiejscowiony pod skórą

intercus [(gen.), intercutis]adjective

2345