słownik Polsko-Łacina »

pion w języku łacina

PolskiŁacina
pion (szachy, pojęcie szachowe) jedna z bierek w szachach, warcabach i innych grach
noun

latro [latronis]noun

pion (technologia, technika, techniczny) ciężarek na sznurku, służący do wyznaczania pionu (1.1);
noun

perpendiculum [perpendiculi]noun

pion (technologia, technika, techniczny) fragment sieci przewodów instalacji elektrycznej, wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej itp. przebiegający pionowo przez kondygnacje budynku
noun

agmen [agminis]noun

pionek (przenośnie, przenośnia) ktoś nieważny, wykorzystywany przez innego człowieka i nieświadomie wypełniający jego wolę
noun

phoxinusnoun

pionek (szachy, pojęcie szachowe) najsłabsza bierka;
noun

latro [latronis]noun

pionek noun
przedmiot przemieszczany na planszy w niektórych grach

latrunculus [latrunculi]noun

pionierski adjective
pierwszy w jakiejś dziedzinie i torujący drogę następnym

novatoradjective

pionowo adverb
w grach planszowych: związany z pionem (bierką)

lānūgōadverb

pionowy adjective
prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo

directus [directa -um, directior -or -us, directissimus -a -um]adjective

czempion (sport, sportowy) aktualny mistrz jakiejś dyscypliny
noun

praeses [praesidis]noun

Scypion noun
imię męskie;

Scipio [scipionis]noun

serek topiony (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) kremowy produkt mleczny o półpłynnej konsystencji służący do smarowania kanapek
noun

moretumnoun

Skorpion (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) ósmy znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 października do 21 listopada;
noun

Scorpio [scorpionis]noun

Scorpius [scorpii]noun

Skorpion (astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór nieba południowego, w Polsce widoczny częściowo latem, nisko nad horyzontem;
noun

Scorpio [scorpionis]noun

Scorpius [scorpii]noun

skorpion (zoologia, zoologiczny) pokryty pancerzem pajęczak z kolcem jadowym na ostatnim segmencie odwłoku;
noun

nepa [nepae]noun

scorpio [scorpionis]noun

skupiony adjective
ścieśniony, zwarty

spissātusadjective

szczepionka (medycyna, medyczny) preparat pochodzenia biologicznego, zawierający osłabione żywe lub zabite drobnoustroje chorobotwórcze lub fragmenty ich struktury stosowany w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej i odporności;
noun

vaccinum pusnoun