directus w języku polskim

Łacina	Polski
directus [directa -um, directior -or -us, directissimus -a -um] adjective	pionowyadjective prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo uczciwy(o człowieku) szanujący własność innych ludzi, nie oszukujący (również w użyciu rzeczownikowym) adjective
dirigo [dirigere, direxi, directus] verb	kierowaćverb wydawać komuś polecenia

Łacina

Polski

directus [directa -um, directior -or -us, directissimus -a -um] adjective

pionowyadjective
prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo

uczciwy(o człowieku) szanujący własność innych ludzi, nie oszukujący (również w użyciu rzeczownikowym)
adjective

dirigo [dirigere, direxi, directus] verb

kierowaćverb
wydawać komuś polecenia

Historia wyszukiwania