słownik Polsko-Łacina »

pas w języku łacina

PolskiŁacina
pasta do zębów (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) półpłynna substancja przechowywana w tubce służąca do utrzymywania czystości zębów i jamy ustnej;
noun

dentifricium [dentifrici(i)](2nd) N
noun

pasterka noun
dziewczyna pasąca bydło, gęsi, itp.

pastrixnoun

pasternak (botanika, botaniczny) Pastinaca L., roślina warzywna i pastewna o jadalnym korzeniu;
noun

pastinaca [pastinacae](1st) F
noun

pasternak (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) korzeń tej rośliny
noun

pastinaca [pastinacae](1st) F
noun

pasternak zwyczajny (botanika, botaniczny) Pastinaca sativa L., jadalna roślina z rodziny selerowatych;
noun

pastinācanoun

pasterski adjective
dotyczący pasterstwa, związany z pasterstwem

pastoralis [pastoralis, pastorale]adjective

pasterz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przenośnie, przenośnia) duchowy lub religijny opiekun
noun

pastor [pastoris](3rd) M
noun

pasterz (zootechnika, zootechniczny) osoba, opiekująca się zwierzętami podczas wypasu
noun

pastor [pastoris](3rd) M
noun

pastor (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny protestancki;
noun

pastor [pastoris](3rd) M
noun

pastorał (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ozdobna zakrzywiona laska noszona podczas liturgii przez biskupów, opatów i infułatów uprzywilejowanych jako atrybut ich urzędu;
noun

baculum [baculi](2nd) N
noun

pastoralny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z działalnością duszpasterską, dotyczący duszpasterstwa
adjective

pastoralis [pastoralis, pastorale]adjective

pastuch noun
człowiek wypasający hodowlane zwierzęta domowe

armentāriusnoun

pastwić się verb
znęcać się, postępować okrutnie z kimś lub z czymś

abūsiōverb

pastwisko (rolnictwo, rolniczy) teren porośnięty trawą, przeznaczony do wypasania zwierząt
noun

pābulātiōnoun

pastylka noun
lek w postaci małego krążka

pastillus [pastilli](2nd) M
noun

pasy noun
deseń z grubych linii o zmieniających się kolorach

linea [lineae](1st) F
noun

pasywnie (książkowy) bez jakiejkolwiek inicjatywy
adverb

passiveadverb

pasywny adjective
który nie wykazuje chęci działania

passivus [passiva, passivum]adjective

pasywny adjective
o metalach: odporny na działanie czynników chemicznych

passivus [passiva, passivum]adjective

pasza (zootechnika, zootechniczny) pożywienie przeznaczone dla zwierząt gospodarskich; karma;
noun

cibus | caballatio | capetum | capitum | cibaria | pabulumnoun

paszcza noun
zwierzęcy otwór gębowy, zwłaszcza gdy pokaźnych rozmiarów lub u drapieżnika

faucesnoun

paszkot (ornitologia, ornitologiczny) Turdus viscivorus, średniej wielkości ptak z rodziny drozdowatych;
noun

Turdus viscivorusnoun

paszport noun
dokument tożsamości uprawniający do przekraczania granic państwowych;

syngraphus [syngraphi](2nd) M
noun

pasztet (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) potrawa z kilku gatunków duszonego lub gotowanego mięsa i podrobów, które się mieli i zwykle zapieka
noun

artocreas [artocratos/is]noun
N

pasztet (przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) brzydka dziewczyna
noun

aena [aenae](1st) F
noun

pasztet (przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) kłopotliwa sytuacja
noun

lactuca [lactucae](1st) F
noun

pasztet strasburski (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pasztet z otłuszczonych wątróbek gęsich lub kaczych, specjalność kuchni francuskiej;
noun

fīcātumnoun

paszto (językoznawstwo, językoznawczy) język Pasztunów;
noun

afghanicusnoun

apaszka noun
rodzaj chustki noszonej na szyi zarówno przez kobiety jak i mężczyzn, pierwotnie element stroju apasza (bandyty);

focale [focalis](3rd) N
noun

brać nogi za pas verb
uciekać, zwykle ze strachu przed czymś

fugiōverb

dopasowywać verb
dobierać do siebie części, aby stanowiły właściwą całość

aptusverb

dopasowywać verb
nastrajać się do kogoś lub czegoś

accommodōverb

dopasowywać verb
układać coś na czymś, aby dobrze przylegało

aptusverb

dopasowywać verb
zestawiać różne elementy tak, by pasowały do siebie

adaequōverb

duszpasterski adjective
związany z duszpasterstwem

pastoralis [pastoralis, pastorale]adjective

duszpasterstwo noun
zorganizowana działalność Kościoła, polegająca na głoszeniu zasad wiary i celebrowaniu liturgii;

pastoralisnoun

duszpasterz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny, któremu powierzono obowiązki względem grupy wiernych
noun

atta [attae](1st) M
noun

duszpasterzowanie noun
działalność duszpasterza, upowszechnianie zasad wiary i sprawowanie liturgii

pastoralisnoun

impas noun
zastój, matnia

fundulanoun
F

Kompas (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
noun

Pyxis [pyxidos/is]noun
F

123

Historia wyszukiwania