słownik Polsko-Łacina »
panować w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| panować verb być panem, przywódcą czegoś | rēgnōverb |
| panować verb być panem, władcą kraju, królestwa | imperōverb |
| panować verb podporządkowywać coś sobie, mieć władzę nad czymś | imperōverb |
| panować verb występować, pojawiać się | consilior [consiliari, consiliatus sum]verb |
